Οι δαιμονισμενοι γεργεσηνοι.
Η ομολογια των δαιμονων να τον αποκαλεσουν Υιο Θεου δεν ηταν οικειοθελως.διοτι πολυς κοσμος τον Χριστο τον θεωρουσε απλο ανθρωπο .Ο Αποστολος Παυλος τονιζει με σαφηνεια οτι κανεις δεν μπορει να πει Κυριο τον Ιησου παρα μονον δια μεσου του Αγιου Πνευματος
Οι ανθρωποι οταν βρισκονται μακρια απο τον Χριστο,εξ`αιτιας ειτε της ολιγοπιστιας ειτε της αμαρτωλης ζως τους ευκολα πεφτουν θυματα σε διδασκαλιες πισω απο τις οποιες κρυβεται ο σατανας.Τοτε κινουνται αναμεσα σε δυο ακρα.Το ενα ακρο ειναι να μην πιστευουν σε τιποτα αλλο,παρα στην δυναμη του ανθρωπου και της ανθρωπινης λογικης.Το αλλ ακρο ειναι να πιστευουν σε ατελειωτους μυθους προληψεις δεισιδαιμονιες.Αποτελεσμα ειναι να βρισκονται συνεχως μεσα στο σκοταδι,να μην βρισκουν ποτε λυση και απαντηση στα ποικιλα προβληματα και θλιψεις τους, και απελπισμενοι να καταληγουν στο ζοφερο αδη.
Απο το ζοφερο και φοβερο αυτο σκοταδι και την σκλαβια ελευθερωνει τον ανθρωπο ο Χριστος
,ο αληθινος Θεος.Ηλθε στον κοσμο το Φως που φωτιζει καθε ανθρωπο και τον κανει υιο του Φωτος.
Αρκει μονο ο ανθρωπος με την ελευθερη προαιρεση του να προσελθει προς το Φως.
Η ομολογια των δαιμονων να τον αποκαλεσουν Υιο Θεου δεν ηταν οικειοθελως.διοτι πολυς κοσμος τον Χριστο τον θεωρουσε απλο ανθρωπο .Ο Αποστολος Παυλος τονιζει με σαφηνεια οτι κανεις δεν μπορει να πει Κυριο τον Ιησου παρα μονον δια μεσου του Αγιου Πνευματος
.Οποτε οπως αναφερει και ο Ιερος Χρυσοστομος εκεινη την ωρα τα δαιμονια μαστιγωνονταν αορατως απο την θεικη παρουσια του Κυριου.Τα δαιμονια μιλουσαν με πολυ θρασος και αγριοτητα προς τον Κυριο.Του ελεγαν:"Τι ημιν και σοι, Ιησου Υιε του Θεου;"δηλαδη,τι δουλεια εχεις εσυ με μας Ιησου Υιε του Θεου;Ταυτοχρονα ομως ειχαν καταληφθει απο απεριγραπτο φοβο,επειδη νομισαν οτι ο Κυριος αμεσως θα τους εστελνε στηνκολαση,διχως να περιμενει τον καιρο της κρισεως.Επειδη πιστευουν βεβαια στον Θεο,αλλα δεν εμπιστευονται την ζωη τους στο θελημα του, γι`αυτο και βιωνουν διαρκως αντιφατικη αυτη την κατασταση του θρασους και της δειλιας.Παρομοια κατασταση ζει καθε ανθρωπος που δεν εχει ορθη πιστη προς τον Θεο,η που πιστευει μεν,αλλα δεν τηρει τις εντολες του.Στερουμενος την ειρηνοποιο χαρη του Θεου ζει μεσα στην ταραχη, το μισος και την αναιδεια.Δεν ξερει και δεν διανοειται τι θα πει αιωνια κολαση.......
Οι ανθρωποι οταν βρισκονται μακρια απο τον Χριστο,εξ`αιτιας ειτε της ολιγοπιστιας ειτε της αμαρτωλης ζως τους ευκολα πεφτουν θυματα σε διδασκαλιες πισω απο τις οποιες κρυβεται ο σατανας.Τοτε κινουνται αναμεσα σε δυο ακρα.Το ενα ακρο ειναι να μην πιστευουν σε τιποτα αλλο,παρα στην δυναμη του ανθρωπου και της ανθρωπινης λογικης.Το αλλ ακρο ειναι να πιστευουν σε ατελειωτους μυθους προληψεις δεισιδαιμονιες.Αποτελεσμα ειναι να βρισκονται συνεχως μεσα στο σκοταδι,να μην βρισκουν ποτε λυση και απαντηση στα ποικιλα προβληματα και θλιψεις τους, και απελπισμενοι να καταληγουν στο ζοφερο αδη.
Απο το ζοφερο και φοβερο αυτο σκοταδι και την σκλαβια ελευθερωνει τον ανθρωπο ο Χριστος
,ο αληθινος Θεος.Ηλθε στον κοσμο το Φως που φωτιζει καθε ανθρωπο και τον κανει υιο του Φωτος.
Αρκει μονο ο ανθρωπος με την ελευθερη προαιρεση του να προσελθει προς το Φως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου