Βαθύτερο αίτιο για την δημιουργία αυτής της σελίδας έδωσαν οι χλευασμοί των νεοπαγανιστών, άθεων κατά του Χριστιανισμού, ως θρησκείας των «ανέραστων», των «αρνισίζωων», σε αντιδιαστολή με την θρησκεία του παγανισμού, ως θρησκείας του «έρωτα» και της «ζωής». Η σελίδα αυτή εναντιώνεται σε χλευασμούς ορισμένων απληροφόρητων, που αναγράφονται σε «blogs», και στρέφονται κατά των οδηγιών του Χριστιανικού Πηδαλίου κατά της ανόητης συνήθειας του αυνανισμού, της αρσενοκοιτίας, της μοιχείας, της αιμομιξίας και της Πορνείας. Ορισμένοι από τους επικριτές έχουν τόσο πολύ πλανηθεί από τα άλογα πάθη, που νομίζουν πως το Πηδάλιο της Εκκλησίας δίδει εντολές «παρωχημένες» ή «συμπλεγματικές» ή με «ταμπού». Κι όμως. Εδώ δεν θα γίνει λόγος για ηθική ή ταμπού. Εδώ θα γίνει λόγος για λογική και εδώ θα μάθει ο κάθε χλευαστής του οιουδήποτε blog πως η λογική στρέφεται πάντοτε εναντίων του στα ζητήματα του σεξ. Έτσι αυτή η σελίδα δεν στρέφεται μόνο ενάντια στον παγανισμό. Στρέφεται ενάντια σε κάθε κατήγορο προς την Ορθοδοξία, που με θράσος παραλογισμού, όπως αυτό θα αποδειχθεί ξεκάθαρα παρακάτω, εναντιώνεται στην θεία διδασκαλία, περιγράφοντας με όρους χλευαστικούς ή μειωτικούς π.χ. «Μεσαιωνισμός», «Ταμπού» τις προσπάθειες για την ενημέρωση των πολιτών ενάντια στις εκτρώσεις, στο άλογο σεξ, την μαλακία, την πορνεία, την μοιχεία κ.λ.π. Οι επίσης δήθεν σύγχρονοι υπέρμαχοι και δούλοι του Διαφωτισμού νεοπαγανιστές και άθεοι, αλλά και οι ίδιοι οι παλαιότεροι διαφωτιστές της Δύσης (βλέπε «συσκοτιστές» της Ανατολής), δεν είναι υπέρμαχοι του ορθολογισμού ως υπέρτατου και απολύτου ανώτερου προτερήματος της ανθρωπότητας, παρόλες τις διακηρύξεις τους. Μιλούν διαρκώς για επιστήμες, αλλά σαν έρχεται η ώρα του πάθους, τότε όλα ρίπτονται στον κάλαθο των αχρήστων (Μάλιστα μερικοί από αυτούς, διδάσκουν πως ο νέος άνθρωπος πρέπει να απελευθερωθεί από τον Χριστό και να απολαύσει την ζωή του με την «σκλαβιά στα πάθη»). Εδώ αυτό θα αποδειχθεί. Πως δηλαδή ο διαφωτισμός και ο αθεϊσμός, παρέα με τον παγανισμό, είναι συνένοχοι της μεγαλύτερης υποκρισίας περί ορθολογισμού όλων των εποχών. Δεν υπάρχει δηλαδή καμιά (σεξουαλική) απελευθέρωση, αλλά αντιθέτως υπάρχει υποδούλωση στην κάθε διαστροφή και στην κάθε ανόητη και βλακώδη σωματική χρήση, όταν στην μέση μπαίνει ο παράγων «σεξ».
ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην πλανάται κανείς. Σε αυτή την σελίδα δεν κατηγορείται ο έρωτας ή η αγάπη. Αλλά το άλογο πάθος και οι παραλογισμοί των οπαδών του κάθε φορά που προσβάλουν την Εκκλησία. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο αναγνώστης αυτής της σελίδας ενδεχόμενα να θυμηθεί τις όποιες στιγμές δικού του άλογου πάθους. Ο γράφων ελπίζει αυτές οι στιγμές να αποτελέσουν σημεία μεταστροφής εις μετάνοια και όχι ευκαιρίες προς νέες αλογίες, βάση της αναζήτησης επανάληψης παρελθόντων συναισθημάτων, λογισμών και συνειρμών. Επίσης πρέπει να σημειωθεί πως μια τέτοια εργασία ήταν πλήρως απαραίτητη, καθόσον σήμερα η εναντίωση στο άκρατο σεξ αποτελεί πραγματικό «ταμπού». Αν οιοσδήποτε τολμήσει να πει «όχι» στον άκρατο σεξουαλισμό είναι αμέσως περιφρονητικά δακτυλοδεικτούμενος, χωρίς όμως κανένα φανερό λογικό αίτιο ή επιχείρημα. Μόνο γίνεται λόγος περί υποτίθεται «φυσικής ορμής» ή υποτίθεται «σωματικής ανάγκης».
ΟΙ «ΕΞΥΠΝΟΙ» vs «ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ» ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
«Πηδάλιον. Περί Μαλακίας, Αρσενοκοιτίας, Μοιχείας, Αιμομιξίας και Πορνείας. Εκδόσεις Περίπλους.» [Υποτίθεται πως βιβλία τέτοιου είδους έχουν την «λογική» με το μέρος τους και το «Πηδάλιον» της Ορθοδόξου Εκκλησία είναι «Μεσαιωνικό». Αληθεύει κάτι τέτοιο ή μήπως ορισμένους τους έχει τυφλώσει το πάθος;]
ΕΝΑ ΑΠΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΑΗΔΙΑΣ
Πιέστε για τα απολογητικά σχόλια.
ΤΟ ΣΤΕΙΡΟ ΣΕΞ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ & ΣΤΑ ΑΛΟΓΑ ΟΝΤΑ
Οι υποστηρικτές του ερωτισμού, δεν αναφέρονται ποτέ εις την λογική γύρω από την ύπαρξη και την λειτουργία του έρωτα, δηλαδή στην δημιουργία απογόνων, αλλά μόνο εις την ευχαρίστηση και δηλαδή εις το πάθος [τους], το οποίο αφού πρώτα τους φιμώσει τον Λόγο που ο Θεός τους έδωσε ως λογική, κατόπιν τους δένει χειροπόδαρα και τους μετατρέπει σε άλογους σκλάβους του, οι οποίοι αδυνατούν να κατανοήσουν τα ευνόητα, έπειτα από μια ζωή σκοτισμού της ψυχής από τις σωματικές αμαρτίες.
Οι άνωθι φωτογραφίες είναι χαρακτηριστικές της αλογίας εις την οποία περιπίπτει ο άνθρωπος αναζητώντας διαρκώς την ηδονή, χαλκεύοντας την λογική της ύπαρξης του αναπαραγωγικού του συστήματος, την ιερή τεκνογονία. Μαζοχισμοί, κοπρολαγνίες, ουρολαγνίες, κτηνοβασίες, ομοφυλοφιλίες και τα άλλα παράλογα συναφή, είναι όλα όσα υπόσχεται το πάθος της Αφροδίτης, ενάντια εις την λογική της τεκνογονίας του Χριστιανισμού.
Οι κτηνοβασίες των αρχαίων θεών αποδεικνύουν περίφημα, πως οι λεγόμενοι παγανιστικοί θεοί δεν είναι θεοί, παρά είτε είναι παθιασμένοι δαίμονες, είτε κατασκευάσματα ανθρώπων που απεικόνισαν τα πάθη τους, παρουσιάζοντας θεούς με παράλογη (παθιασμένη) συμπεριφορά γύρω από την αναπαραγωγική λειτουργία την οποία παραχάραξαν σε καθαρό και συστηματικό αναποτελεσματικό αυνανισμό.
Κατά Λουκά, Κεφ. Η΄ «11 Ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· 12 οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. 13 οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ῥίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται. 14 τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι.»
Η μέριμνα της ηδονής, πέρα από εκείνη του πλουτισμού, οδηγεί σε αδικίες και παραλογισμούς, σε πορνική στάση ζωής. Το πάθος έρχεται σε σύγκρουση με τα κελεύσματα της Θείας Ευχαριστίας μέσα στον άνθρωπο. Κάποιοι δοκιμάζουν τον αγώνα και τον κερδίζουν, άλλοι αδιαφορούν και νομίζουν πως σωματική πορνεία και σωτηρία της ψυχής είναι πράγματα ξεχωριστά. Άλλοι τέλος γνωρίζουν πολύ καλά τι συμβαίνει, αλλά μπρος στην σάρκα (λογισμούς τους), στην οποία υποτίθεται «αδυνατούν» να αντισταθούν, ακολουθούν τον δρόμο της απώλειας, μη θέλοντας ποτέ να δοκιμάσουν να αγωνιστούν πραγματικά. Στην σύγχρονη εποχή, πορνείες στην νεαρή ηλικία αφήνουν ηδονιστικά μνημονικά κατάλοιπα στο μυαλό και την καρδιά του ανθρώπου, ο οποίος προσπαθεί με κάθε πρακτικό μέσο αργότερα να ζήσει ξανά, μπαίνοντας μέσα σε ένα φαύλο κύκλο προσπάθειας και επανάληψης «μέγιστου» αισθησιασμού. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη από εκείνη που υποστηρίζει πως η χαρά βρίσκεται μόνο μέσα στην αμαρτία. Διότι η πλάνη αυτή αφορά εκείνους που δεν διάβηκαν την διάβαση των Μυστηρίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας και δεν γνωρίζουν συνεπώς πως είναι η απέναντι πλευρά του δρόμου. Από την δική τους μοναχική μεριά εξάγουν συμπεράσματα και για τους απέναντι, που κάποτε ήταν στο δικό τους πεζοδρόμιο. «Εκεί που ήσουν ήμουνα και εκεί που είμαι μακάρι να έρθεις. Αμήν.»
πηγη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου