ΜΗΝΥΜΑ

ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ...ΚΑΠΑΚΩΝΕΙ..ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΔΕΙΑΖΕΤΕ ΤΑ.....ΒΑΡΗ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΣΑΣ!ΚΑΙΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ!ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣΤΕ!!!!....
JellyMuffin.com

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Ε` ΜΕΡΟΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ





Αυτά εδώ είναι δύσκολα όμως, γι' αυτό είναι του Θεού όμως. Δεν είναι ανθρώπινα εφευρήματα. Ο Θεός του Μωάμεθ μοιάζει με τον Θεό του Πλάτωνα, μοιάζει με τον Θεό της Παλαιάς Διαθήκης, μοιάζει με τον Θεό των ανατολικών θρησκειών αν υπάρχει, μοιάζει, είναι ένα ανθρώπινο εφεύρημα, είναι ο Θεός κατ' εικόνα της δικής μου έπαρσης, της δικής μου εξοντωτικής πτώσης. Είναι ο Θεός που μου μοιάζει.
Η ταπείνωση του Θεού που είναι η αγάπη Του, είναι κάτι ακατανόητο σε εμένα. Γι' αυτό και δεν μπορώ να καταλάβω σε βάθος γιατί χρειάζεται να γίνει ενσάρκωση και πώς.
Με φέρνει σε αμηχανία το γεγονός της ενσαρκώσεως. Καταλαβαίνετε τι λέω; Όπως ακριβώς έναν πολύ υπερήφανο άνθρωπο θα του έφερνε αμηχανία να πηγαίνατε να τον διακονήσετε. Να του πείτε ”σε διακονώ τώρα εδώ, δωρεάν”. Θα έλεγε; “-Τώρα τι θες από αυτό;” “-Τίποτα”. “-Όχι, κάτι θες”.
Και αν δεν κατάφερνε να βρεί την αιτία για την οποία τον υπηρετείτε, θα έκανε τον ψυχαναλυτή και θα σας έλεγε ότι: “Αυτό το πράγμα που έχεις τώρα, είναι κρυφός ερωτικός πόθος για μένα, δεν μπορείς όμως να τον εκδηλώσεις για α' β' λόγους κοινωνικούς ή άλλους και τον κάνεις διακονία υπηρεσία, τον μεταμφιέζεις”. Σα να πρέπει εξάπαντος να βρείς μια ιδιοτέλεια - δε μπορούσε να δεχθεί ανιδιοτελή διακονία και αγάπη.
Έτσι εμείς δε μπορούμε να δεχθούμε την ενσάρκωση διότι δεν ανήκει στον ορίζοντά μας. Δε μπορούμε εμείς να ενσαρκωθούμε για τα σκυλιά που αγαπάμε, για τις κατσαρίδες, για τα κουνούπια, να γίνουμε και εμείς κουνούπια, κουνουπάνθρωποι και κατσαριδάνθρωποι όσο κι αν αγαπάμε. Ξέρετε τι φοβερό είναι αυτό, συγκρούεται με την λογική μου βαθιά μέσα μου, κι όταν το παραδεχθώ συντρίβομαι.
Για αυτό οι άγιοι είναι συντετριμμένοι. Όλοι οι άγιοι είναι συντετριμμένοι. Γιατί είναι συντετριμμένοι; Γιατί η ενσάρκωση γι αυτούς είναι πραγματικότητα, γιατί έχουν δει τον Χριστό ως Θεό και ως άνθρωπο, και αν το δεις αυτό, τελειώνει μετά το παραμύθι. “Α! (λες), εδώ είναι πολύ σοβαρά τα πράγματα. Πολύ αλλιώτικα από ό,τι τα φανταζόμουν. Όπως μου έλεγε ένας φίλος μου έξω: “Κατάλαβα, (λέει) δεν είναι ανέκδοτο αυτό το πράγμα”. Στην αρχή το παίρνει κανείς σαν ένα ωραίο ανέκδοτο ή μύθο. Μετά όταν το δει όμως, (σας είπα), βλέπει την δύναμη του Θεού και την σοφία και την αγάπη του Θεού, και δε βλέπει τίποτα λιγότερο από αυτό.
Ο Εμέ μισών λοιπόν, και τον Πατέρα μου μισεί ” παρά ταύτα σας λέω άλλη μία θεολογική, είναι τόσο πυκνό θεολογικά αυτό το κείμενο. Αυτός που με μισεί λέει, όμως εμένα, στην ουσία μισεί και τον πατέρα μου τέτοιος που είναι. Γιατί ο Πατέρας μου είναι αυτός που εγώ σας παρουσιάζω, είναι ο Πατήρ ενός τέτοιου Υιού. Και ευδοκεί σε μία τέτοιου είδους φανέρωση. Λοιπόν αυτός που μισεί όμως Εμένα, μισεί και τον Πατέρα μου, γιατί δεν τον ξέρει ποιός είναι. Τον νομίζει ότι είναι ο άγιος δυνάστης, ο χωροφύλακας, ο δικαστής, ο ουράνιος δικτάτορας.
Και τον Πατέρα μου λοιπόν, τον συκοφαντεί έτσι: “Ει τα έργα μη εποίησα εν αυτοίς α ουδείς άλλος πεποίηκεν, αμαρτίαν ουκ είχον· νυν δε και εωράκασι και μεμισήκασι και Εμέ και τον Πατέρα μου” (Ιωάννης 5/ε: 24). “Αν δεν είχα κάνει τίποτα όμως (λέει) εγώ, θα είχαν δίκαιο να το πιστεύουν αυτό, είναι ανθρώπινο. Έκανα τα έργα αυτά τα οποία έκανα, τα είδαν και μίσησαν αυτόν τον τρόπο της Θεοφανείας. Μίσησαν αυτό το είδος Θεού”.
Αυτοί θέλουν το κνούτο, θέλουν το μαστίγιο, έναν Θεό να τους μαστιγώνει και να τους δίνει μαστίγιο να μαστιγώνουν άλλους αυτοί. Δε δέχονται ένα Θεό ο οποίος να σταυρώνει τον εαυτό του για χάρη μου και να μου ζητάει να σταυρωθώ εγώ για άλλους. Καταλάβατε; Θέλει αυτός τον Θεό που έχει στο μυαλό του, έτσι; Και αυτό είναι το φοβερό.
Λοιπόν “αλλά ίνα πληρωθεί ο λόγος ο εγγεγραμμένος εν τω νόμω αυτών οτι εμίσισάν με δωρεάν.” Αλλά αυτό λέει δε σημαίνει τίποτε άλλο, παρά λέει ότι: “με μίσησαν δωρεάν, με μίσησαν αδίκως διότι ακριβώς δεν κατάλαβαν”. “Όταν δε έλθει τε ο Παράκλητος ον εγώ πέμψω υμίν παρά του Πατρός, το Πνεύμα της Αληθείας ό παρά του Πατρός εκπορεύεται, Εκείνος μαρτυρήσει περί εμού”.
Τώρα εδώ έχουμε ένα άλλο μεγάλο σημαντικό κεφάλαιο: Η πνευματολογία. “Αυτά τα πράγματα, (λέει), είναι τώρα. Δεν τα καταλαβαίνετε και πολύ. Ανθρώπινο είναι ότι δεν τα καταλαβαίνετε. Πρέπει να έλθει το Πνεύμα το Άγιον, (λέει), για να τα καταλάβετε, έτσι όπως είναι”. Πράγματι η κατανόηση αυτών των πραγμάτων περνάει μέσα από τον φωτισμό. Δε μπορεί κανείς αυτά τα πράγματα να τα καταλάβει με κοινή ανθρώπινη λογική.
Περνάνε από τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Μπορεί κανείς να ζητήσει την κατανόηση, οπότε ζητάει το Πνεύμα το Άγιον ουσιαστικά, το οποίον το Πνεύμα το Άγιον θα του φέρει και την πληροφόρηση την εσωτερική ότι ο Χριστός είναι ο Θεός, ότι αυτός είναι ο τρόπος της Θεοφάνειας, ότι έτσι δρα ο Θεός, ότι τέτοιο πράγμα, τέτοιου είδους είναι ο Θεός που ζητάς, αυτό όμως θα γίνει μόνο εν Αγίω Πνεύματι, δεν μπορεί να γίνει δηλαδή έτσι, από μόνος μου να το κάνω αυτό.
Δε μπορώ να φτάσω σε αυτό το είδος της θεολογίας μόνος μου, δεν υπάρχει ανθρώπινη δύναμη που να με οδηγεί σε αυτού τού είδους την θεολογία, στην θεολογία ενός τέτοιου Θεού. Το ανθρώπινο όριο σας είπα είναι η Παλαιά Διαθήκη ή το ισλάμ, αυτό είναι το όριο του ανθρώπου. Ένας Θεός ο οποίος διατάσσει, εντέλλεται, κατευθύνει, και εγώ ο οποίος από κάτω ο οποίος κάνω την ανάλογη υπακοή, ή προσπάθεια για πειθαρχία, αυτό είναι ο Θεός, τίποτα περισσότερο.
Αυτός ο Θεός που μπαίνει, που αγαπά, που ενσαρκώνεται, που μπαίνει στον κίνδυνο, που μπαίνει στο σταυρό είναι άγνωστος. Το Πνεύμα είναι εκείνο το οποίο μας μαθαίνει ότι ο Θεός είναι κάπως αλλιώς. Το Πνεύμα το Άγιο. Κι όταν έλθει το Πνεύμα το Άγιον εμπεδώνεται αυτή η γνώση μέσα στον άνθρωπο και γίνεται σιγά - σιγά βίωμα.
Αλλά αυτό δεν γίνεται σας είπα αν ο άνθρωπος δεν ταπεινωθεί, δεν ζητήσει την βοήθεια του Θεού, δεν δει την δική του ανεπάρκεια. Δεν γίνεται.
Και υμείς διαμαρτυρείτω ότι απ' αρχής μετ' εμού εστέ, ταύτα ελάλληκα υμίν ίνα μη σκανδαλισθείτε αποσυναγώγους ποιήσουσιν υμάς αλλ' έρχεται ώρα ίνα πας ο αποκτείνων υμάς δόξιν λατρειαν προσφέρει τω Θεώ”.
Θα σας βγάλουνε από τις συναγωγές, θα σας σκοτώνουνε”! Βλέπετε προφητεύει το μαρτύριο των χριστιανών εδώ. “Και θεωρούν ότι προσφέρουν λατρεία στον Θεό”. Ποιόν Θεό; τον Θεό αυτόν τον Μολώχ, τον Θεό που έχουν στο δικό τους το μυαλό. Τον Θεό αυτό, ο οποίος είναι πράγματι ανώτερος Θεός, είναι η εικόνα του υπέρτατου εγωισμού μου και εικόνα της υπέρτατης σκληροκαρδίας μου. Είναι ο Θεός ο οποίος εγώ καταλαβαίνω και ο οποίος είναι άξιός μου.
Διότι ο άλλος Θεός του Χριστού είναι γελοίος Θεός. Αυτό λέει ο Χριστός: “Σας παρουσιάζω ένα Θεό γελοίο για τα ανθρώπινα μέτρα. Πολύ λεπτό και πολύ ευγενικό για να γίνει κατανοητός”. Δηλαδή από την δική μας βαρβαρότητα, τόσο λεπτό και τόσο ευγενικό που καταντάει γελοίο. Δεν ξέρω πόσοι έχετε διαβάσει το “Ο ηλίθιος” του Ντοστογιέφσκυ. Είναι κανένας που να τον έχει διαβάσει; Ίσως περισσότεροι έχετε δει εκείνο το έργο με τον Τομ Χανκς το “Forest Gump”.
Βλέπετε ότι είναι συγκλονιστικό. Εγώ πιστεύω ότι ο σκηνοθέτης εμπνέεται από τον Ντοστογιέφσκυ, για να πει τι, στο σημείο αυτό; “Ότι αυτή η απέραντη δοτικότητα του να προσφέρεσαι και να δίνεσαι στον άλλον, μόνο από ηλιθιότητα θα μπορούσε να προέρχεται”. Έτσι ο Forest Gump, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι εντελώς ανυπεράσπιστος ενώπιον της ανθρώπινης σοφίας, είναι εντελώς ανόητος, είναι βλάκας, αλλά ως βλάκας κάνει πολύ μεγάλα πράγματα.
Και το ερώτημα το θεολογικό που τίθεται όταν δεις το έργο είναι: “Μήπως ακριβώς αυτή η βλακεία είναι που κάνει τα μεγάλα πράγματα στον κόσμο;” Είναι αυτό που λέει ο Απόστολος Παύλος “το μωρόν του Θεού” η βλακεία του Θεού (λέει), είναι σοφότερη της σοφίας των ανθρώπων”. Ότι “τα μωρα εξελέξατο”. “Το μωρόν του Θεού”, σχολιάζει και λέει: “Ημείς κυρήσωμεν Χριστόν εσταυρωμένον, Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον, Έλλησι δε μωρία”.
Για τους Έλληνες ήταν βλακεία. Αν διαβάσετε τους Έλληνες φιλοσόφους τι λένε για τον σταυρό... Χτες διάβαζα τον Κέλσο κατά τύχη, και βρίζουν. “Τι σταυρό! (λέει) Αδειάσανε το νόημα του κόσμου. Το Εν είναι υπερβατικό, ο Λόγος είναι ψηλά. Τι λέτε για σταυρούς και τέτοια; Καταστροφή της φιλοσοφίας, καταστροφή του ανθρώπινου πνεύματος στο όνομα του Χριστιανισμού!” Τους βρίζει χοντρά ο φιλόσοφος αυτός ο νεοπλατωνικός ο Κέλσος, καταλάβατε;
Και λέει ο Παύλος: “Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον” (για τους Ιουδαίους είναι σκάνδαλο, ότι ο Θεός ο Υπέρτατος, ο Γιαχβέ κατεβαίνει ανάμεσά μας), “Έλλησι δε μωρία” (για τους Έλληνες είναι ανοησία). “Ημείς δε, σοφία Θεού και ειρήνη και δύναμις και “το μωρόν του Θεού σοφότερον των ανθρώπων εστί”. Αυτή η βλακεία του Θεού, (γιατί περί βλακείας πρόκειται), άρα είναι μία Θεία βλακεία, που σημαίνει ότι είναι κατά πολύ σοφότερη της σοφίας των ανθρώπων η οποία πράγματι είναι πολύ σκληρή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...