ΑΛΛΟΙ & ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ

Το δεύτερο σημείο στο οποίο πρέπει να γίνει αναφορά είναι η παρατήρηση, ότι η κίνηση του νεοπαγανισμούδεν είναι στην ουσία αναβίωση της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας, αλλά μια νέα σύγχρονη θρησκεία. Ο Σ. Παπαλεξανδρόπουλος σε άρθρο, με θέμα: «Ο νεοπαγανισμός ως νέα θρησκεία» (Σύναξη, τεύχος 69) σημειώνει, ότι «Εάν και ο ελληνικός νεοπαγανισμός θεωρεί ότι αποτελεί αναβίωση της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, όπως αυτή άκμασε σε κάποια από τις περιόδους της, στην πραγματικότητα αποτελεί ιδιαίτερη θρησκεία, κατασκευασμένη από τους συντελεστές της μέσα από δύο κυρίως, διαμορφωμένες διαδικασίες: α) από την επιβολή στην αρχαία ελληνική θρησκεία νεοθρησκειακών ιδεών, δηλαδή ιδεών προερχομένων από τη σύγχρονη εναλλακτική θρησκευτικότητα, και β) από την απολυτοποίηση της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, η οποία οδηγεί σε κατά το δοκούν βελτιωτικές και επομένως ανιστορικές αναπλάσεις».  Μπορεί να πει κανείς, δηλαδή, ότι με τους σύγχρονους εκφραστές της αρχαίας ελληνικής θρησκείας συμβαίνει ό,τι και με τους δασκάλους του Ινδουισμού, που κατακλύζουν τη Δύση. Προσφέρουν στους δυτικούς ένα νέο Ινδουισμό, προσαρμοσμένο στα μέτρα τους. Έτσι και οι νεοπαγανιστές μέσα από τις αρχαίες θεότητες προσπαθούν να ικανοποιήσουν σύγχρονες αναζητήσεις, που διαφέρουν πολύ από τις αναζητήσεις των αρχαίων προγόνων μας. Πρωτ. π. Θωμάς Βαμβίνης Πηγή: http://www.parembasis.gr/1999/99_08_04.htm ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΗ ΕΥΓΟΝΙΚΗ Στη σ. 15 του ιδίου τεύχους [Απολλώνειο Φως Νο 10] έχουμε μια καινοτόμο πρόταση από τον κ. Ν. Θεοδώρου: Η κοινωνία να απαλλάσσεται με ευθανασία από νεογνά με μη ιάσιμες ασθένειες, αλλά και από τους έκφυλους. «Ευγονία» και «κοινωνική εξυγίανση»: Τόσο στην Αθήνα όσο και στη Σπάρτη, υφίστατο ειδική νομοθεσία για τα παιδιά που έρχονταν στον κόσμο με μη ιάσιμα νοσήματα, προβλέποντας γι’ αυτά τον θάνατο, ως μορφή λυτρώσεώς τους από τις κάθε είδους διανοητικές-ψυχικές και βαριές σωματικές αναπηρίες. (...) Στις μέρες μας είναι τραγική ειρωνεία να απορρίπτουν την Ευγονία και την απορρέουσα εξ αυτής ευθανασία επικαλούμενοι «ανθρωπιστικούς λόγους», εκείνοι οι οποίοι επιδοκιμάζουν τις εκτρώσεις, που είναι πραγματικά στυγερά εγκλήματα. (...) Αναμφίβολα, στο κοινωνικό στερέωμα, υπάρχουν υπάνθρωποι που παρασιτούν, όπως οι αιμομείκτες, οι ομοφυλόφιλοι, οι παιδεραστές, οι διάφοροι διαστροφείς του φυσικού και βιολογικού νόμου, που έχουν χάσει από ηθικής απόψεως το δικαίωμα στη ζωή και στο μέλλον. (...) Τα εκτρωματικά αυτά όντα θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τη δημόσια υγεία, υπονομεύοντας παράλληλα το μέλλον του Έθνους μας. Δεδομένου ότι, δια της μεταβιβάσεως των κληρονομικών στοιχείων, διαιωνίζουν τις ανίατες νόσους, θάνατος στους ομοφυλόφιλους, λοιπόν! Επαναφορά του Καιάδα! Πηγή: Στέλιος Φάνου, Περιοδικό  Άρδην, τ. 52, Ιανουάριος - Μάρτιος 2005, σ. 27-33, βλέπε εδώ