H ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ.

Το πώς οι προσευχές όλων τών αγίων, επιρρεάζουν τα γεγονότα στη γη, φαίνεται στο χωρίο Αποκάλυψις 8/η΄ 3-5: "Και άλλος άγγελος ήλθεν και εστάθη επί τού θυσιαστηρίου έχων λιβανωτόν χρυσούν, και εδόθη αυτώ θυμιάματα πολλά, ίνα δώσει ταις προσευχαίς τών αγίων πάντων επί το θυσιαστήριον το χρυσούν το ενώπιον τού θρόνου. Και ανέβη ο καπνός τών θυμιαμάτων ταις προσευχαίς τών αγίων εκ χειρός τού αγγέλου ενώπιον τού Θεού. Και είληφεν ο άγγελος το λιβανωτόν και εγέμισεν αυτόν εκ τού πυρός τού θυσιαστηρίου και έβαλεν εις την γην, και εγένοντο βρονταί και φωναί και αστραπαί και σεισμός". Ομοίως ο Χριστός είχε αναλύσει το πώς δένεται ο Σατανάς, με την ευκαιρία τής θεραπείας ενός δαιμονισμένου, στο χωρίο: Ματθαίος 12/ιβ΄ 29,30: "ή πώς δύναταί τις εισελθείν εις την οικίαν τού ισχυρού και τα σκεύη αυτού αρπάσαι, εάν μη πρώτον δήση τον ισχυρόν; και τότε την την οικίαν αυτού διαρπάσει; Ο μη ων μετ' εμού κατ' εμού εστιν, και ο μη συνάγων μετ' εμού σκορπίζει". Εδώ φαίνεται, το πώς δια τής προσευχής τού εξορκισμού, ελευθερώνεται "η οικία" (δηλαδή ο άνθρωπος) από το δαιμόνιο που τον κατοικεί. Και μάλιστα, πρέπει κάποιος να "δήση", (να δέσει) τον ισχυρό (δαίμονα) που κατοικεί εκεί. Τα αμέσως επόμενα λόγια τού Κυρίου, δίνουν μια άλλη διάσταση στα έργα τού καθενός μας. Το να μην είναι κάποιος με το Χριστό, και να μη "συνάγει" "τα σκεύη"τού ισχυρού για το Χριστό, δηλαδή το να μην δένει τον ισχυρό (το διάβολο) ελευθερώνοντας τους ανθρώπους που κατείχε, στην πραγματικότητα τον ενισχύει. Γιατί η δική του αδιαφορία δίνει δύναμη στο Σατανά, να συνεχίζει το κακό του έργο. Και κάποιος είναι με το Χριστό, όταν μπορεί να δέσει τον ισχυρό, κάτι που γίνεται "δια προσευχής και νηστείας". -Μάρκος 9/θ΄ 29,30. Και μιλάμε για δυναμική προσευχή, για προσευχή "εν πνεύματι". Ο Ευαγγελιστής Λουκάς, στο 11/ια΄ 24 - 26, μας δίνει μερικά στοιχεία ακόμα, για το τι είχε πει ο Κύριος τότε που εξέβαλε το δαιμόνιο: "Όταν το ακάθαρτον πνεύμα εξέλθη από τού ανθρώπου, διέρχεται δι' ανύδρων τόπων ζητούν ανάπαυσιν και μη ευρίσκον. Τότε λέγει: ΄΄υποστρέψω εις τον οίκόν μου όθεν εξήλθον΄΄. Και ελθόν ευρίσκει σεσαρωμένον και κεκοσμημένον. Τότε πορεύεται και παραλαμβάνει έτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτού επτά και εισελθόντα κατοικεί εκεί. και γίνεται τα έσχατα τού ανθρώπου εκείνου χείρονα τών πρώτων". Από τι βρίσκει άδειο "το σπίτι" ο δαίμονας; Μα από Άγιο Πνεύμα. Έτσι αφύλαχτο όταν είναι, ο δαίμονας ξαναέρχεται μαζί με άλλους, ισχυρότερος. Όταν όμως υπάρχον άγιοι που προσεύχονται "εν Αγίω Πνεύματι", ο Σατανάς βρίσκει εμπόδια στο έργο του. Οι άγγελοι τον εμποδίζουν εξ' αιτίας τών προσευχών τών αγίων, και εκείνος μένει "δεμένος" στο να προωθήσει τα σχέδιά του. Κάπως έτσι ο άγγελος που προαναφέραμε, και που αναφέρεται στην Αποκάλυψη 20/κ΄ 1 - 3,"κρατάει" "δεμένο" τον Σατανά, και έτσι εξηγούνται όλα. Ομοίως, ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιο έθνος, κάποια φυσική καταστροφή, ή κάποιον ηγέτη, για να εμποδίσει τα έργα τού Σατανά. Πάντοτε όμως, πίσω από κάθε θεϊκή ενέργεια, υπάρχουν οι "εν Αγίω Πνεύματι" προσευχές τών Αγίων. Τι γίνεται όμως όταν σε κάποιες περιόδους, οι άνθρωποι αυτοί μειώνονται; Μα τότε ο Σατανάς λύνεται, και μπορεί να προχωρήσει στα σχέδιά του. Η Παρουσία τού Χριστού Όπως όμως ΕΜΕΙΣ είμαστε υπεύθυνοι για το πότε θα αποκαλυφθεί ο Αντίχριστος, ομοίως είμαστε υπεύθυνοι και για το πότε θα αποκαλυφθεί ο Χριστός! Διαφορετικά, γιατί ο Σατανάς, ενώ γνωρίζει ότι μετά τον Αντίχριστο θα έρθει ο Χριστός, επιμένει να αγωνίζεται να τον φέρει στη γη; Η έλευση τού Αντιχρίστου, δεν φέρνει τον Χριστό ένα βήμα πιο κοντά μας; Το ότι ο Σατανάς συνεχίζει να αγωνίζεται να φέρει τον Αντίχριστο, σημαίνει ότι κάτι τέτοιο δεν επιταχύνει, αλλά ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ την έλευση τού Κυρίου. Όπως λιγότεροι "εν Αγίω Πνεύματι" προσευχόμενοι, έχουν σαν αποτέλεσμα την έλευση τού Αντιχρίστου, οι περισσότεροι "εν Αγίω Πνεύματι" προσευχόμενοι, έχουν σαν αποτέλεσμα την έλευση τού Χριστού! Γι' αυτό άλλωστε, και η Αποκάλυψη τελειώνει με την προσευχή: "Και το Πνεύμα και η νύμφη λέγουσιν: ΄΄Έρχου!΄΄, και ο ακούων ειπάτω: ΄΄Έρχου!΄΄... Αμήν, έρχου Κύριε Ιησού!" -Αποκάλυψις 22/κβ΄ 17,21. Εδώ υπάρχει όχι μόνο η ευχή τής Εκκλησίας και τού Αγίου Πνεύματος, αλλά παροτρύνεται όποιος ακούει να πει: "έρχου!" Δηλαδή να καλέσει τον Κύριο. Αυτό είναι σημαντικό, γιατί όπως το Άγιο Πνεύμα σέβεται τη βούλησή μας και φεύγει από την καρδιά μας, αν δεν το θέλουμε πραγματικά, ομοίως και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΑΝ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΛΕΣΟΥΜΕ. Και όχι μόνο στην καρδιά μας, αλλά και στη γη μας. Να γιατί ο Σατανάς θέλει να φέρει τον Αντίχριστο. Όχι για να επιταχύνει, αλλά για να καθυστερήσει την παρουσία τού Κυρίου, πολεμώντας την Εκκλησία και νικώντας όσους θα μπορούσαν με την προσευχή τής καρδιάς να καλέσουν τον Κύριο, και να εμποδίσουν τα δικά του έργα. Ο ερχομός τού Αντιχρίστου, θα καθυστερήσει την παρουσία τού Κυρίου, δεν θα την επιταχύνει! Αυτό με τη σειρά του, σημαίνει, ότι η παρουσία τού Κυρίου, δεν είναι προκαθορισμένη, αλλά προεγνωσμένη. Ο Θεός τη γνωρίζει, όχι επειδή έχει ορίσει χρόνο γι' αυτήν, αλλά επειδή ως παντογνώστης γνωρίζει πότε οι άνθρωποι θα είναι έτοιμοι να καλέσουν και να υποδεχτούν τον Κύριο. Το ερώτημα είναι: Εμείς θα συνάγουμε με τον Κύριο; Ή θα σκορπίζουμε με το Σατανά; N. M.