ΕΛΛΗΝΕΣ(?) ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ(?) ΠΟΥ ΦΥΛΑΝΕ(?)ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΑΞΙΩΝ & Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ

Από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω οι νεοπαγανιστές: Μάριος Βερέττας, Τρύφωνας Ολύμπιος, Μιχάλης Καλόπουλος, Ντορέτα Πέππα, Δημήτριος Ιατρόπουλος, Παναγιώτης Μαρίνης, Αναστασάκης Ραδάμανθυς, Βλάσης Ρασσιάς, Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος, Ευάγγελος Μπεξής, Γεώργιος Πάλμος, Γεώργιος Τσαγκρινός, Ιωάννης Φουράκης, Ανέστης Κεραμυδάς, Δημήτριος Βαρδίκος, Βασίλης Μισύρης, Μαρία Τζάνη. Οι Έλληνες νεοπαγανιστές δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να εξυμνούν την ελληνικότητα απέναντι σε κάθε άλλη εθνικότητα. Καθαγιάζουν την ελληνικότητα, υποτίθεται, δια μέσω της ειδωλολατρίας ή παγανισμού η οποία υποστηρίζει την μετενσάρκωση, θεωρία θρησκευτικού δόγματος που όμως αδειάζει τις φτωχότατες ρητορικές τους θέσεις.

Με απλά λόγια δηλαδή, ο παγανισμός  κάνει λόγο για μετενσάρκωση, την οποία αναθεματίζει ασφαλώς η ορθόδοξος εκκλησία στα αναθέματά της. Συνέπεια τούτου οι αντιδράσεις των νεοπαγανιστών, ιδίως του «ορθολογικού» Δαυλού. Η θεωρία όμως της μετενσαρκώσεως των νεοπαγανιστών, δέχεται ότι πριν μετενσαρκωθούν αυτοί ως Έλληνες και δεχθούν τον παγανισμό ως θρησκευτικό τους σύστημα, ήταν μετενσαρκωμένοι ως άλλοι άνθρωποι, πιθανόν ακόλουθοι άλλων δογμάτων και ασφαλώς πιθανόν άλλης εθνότητας και υπηκοότητας, πέραν της ελληνικής.

Ως εκ τούτου πηγάζει το ασφαλές και σίγουρο συμπέρασμα ότι οι νεοπαγανιστές είναι διαχρονικοί προδότες των όσων με φανατισμό «ελληνοκεντρικών» διατείνονται. Τυγχάνουν μάλιστα ένεκα θρησκευτικής πίστης, ύψιστοι ιερατικοί υποκριτές. Διότι σαφώς η θρησκεία τους δια μέσω της μετενσάρκωσης υποστηρίζει, πως όλοι οι ανωτέρω πιστοί μέντορες του νεοπαγανισμού την επόμενη φορά που θα μετενσαρκωθούν μέσα στην ανθρωπότητα, έχουν πολύ μεγάλη πιθανότητα να μην ανήκουν στο ελληνικό έθνος, αλλά να μετενσαρκωθούν στο γερμανικό, αγγλικό, κινεζικό, τουρκικό, παλαιστινιακό ή ακόμη και ισραηλινό έθνος που τόσο αντιπαθούν, αφού αυτά τα έθνη όλα μαζί είναι πολυπληθέστερα του ελληνικού. Επιπροσθέτως, την επόμενη φορά που θα μετενσαρκωθούν μπορούν κάλλιστα να είναι διαφορετικού θρησκευτικού προσανατολισμού από ότι σήμερα, δηλαδή μπορεί να γίνουν ισλαμιστές ιμάμηδες και ταλιμπάν, ραελιανοί, άθεοι, Ιουδαίοι το θρήσκευμα ακόμη και χριστιανοί αιρετικοί ή ορθόδοξοι μοναχοί, Πατριάρχες, Άγιοι, Οσίες, Αγίες και ερημίτες. Πράγμα το οποίο μπορεί κάλλιστα να το έπραξαν και στο παρελθόν στις παλαιότερές τους μετενσαρκώσεις, αν υποθέσει κανείς ότι υπήρξαν. Μπορεί όμως οι Έλληνες νεοπαγανιστές πριν την παρούσα ζωή ως Έλληνες, να ήσαν διαφορετικής εθνότητας και πολιτισμού αντιπρόσωποι;

Δεξιά: Οι θρησκευτικές και εθνικιστικές υποκρισίες (μεταβολές) των πιστών της μετενσαρκώσεως στο πέρασμα του χρόνου. «Τι είχε ο Γιάννης, ότι είχε πάντα».

Ο νεοπαγανιστής Στυλιανός Τάκας, αναλύοντας τους νόμους της μετενσαρκώσεως (6) στους πιστούς του περιοδικού Ιχώρ, όχι μόνο δεν αποκλείει κάτι τέτοιο, αφού οι πρώτες ενσαρκώσεις ενός ανθρώπου αφορούν «αγρίους» και «καθυστερημένους», αλλά επίσης δεν αποκλείει το θρησκευτικό, ούτε τον εθνοφυλετικό αποπροσαναλοτισμό του μετενσαρκωμένου κάθε νέα φορά ανθρώπου, αφού στο «τελικό στάδιο» της μετενσαρκώσεως η θρησκεία του μετενσαρκωμένου παρουσιάζεται σαφώς αδιάφορη. Από την δε άλλη μεριά η υποχρεωτική «φυσιολατρία» δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο του ελληνικού παγανισμού. Έτσι για παράδειγμα ο Πάολο Νέτο, η πλάνη του οποίου ισχυρίζεται «πνευματικές θεραπείες σωμάτων» ακόμη και με την παρουσία «πνευματικών λευκών οντοτήτων» (7), σαφώς αγνοώντας τηνΕυαγγελική διδασκαλία περί Σατανά εμφανιζομένου ως αγγέλου φωτός (8) [εννοείται φωτός κτιστού, άκτιστου μόνο αναγόμενου εις τον Θεό], δηλώνει «Καθολικός χριστιανός» που πιστεύει όμως στην μετενσάρκωση (9). Θεωρεί επίσης «πνευματική εξέλιξη» την ελευθέρωσή του από τις παρελθούσες φυσικές αλυσίδες, αγνοώντας ίσως πως η «πνευματική αλυσίδα» των παθών είναι η μόνη σπουδαιότερη από την οποία αξίζει κανείς να ελευθερωθεί «ανελισσόμενος» με την προς τον Θεό ταπείνωση (10).

Δηλαδή η ιδέα της μετενσαρκώσεως ισχυρίζεται πως όσα πιστεύει και διδάσκει κανείς στην παρελθούσα, παρούσα ή μελλοντική ζωή, δεν συμπίπτουν πάντοτε κατά ανάγκη. Κάθε άλλο. Μπορούν κάλλιστα να αντιφάσκουν (βλ. κάτωθι φώτο αλλά και την συνέχεια της παρούσας για τις δηλώσεις των νεοπαγανιστών).

Αριστερά: Ο Πάολο Νέτο στους Δελφούς. (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 154, σελ. 64)

Μέσο Αριστερά: Ο εθνικιστικός ινδικός στρατός στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό των Ιαπώνων. (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 154, σελ. 61)

Μέσο Δεξιά: «Ο Σουάμα Βέδα και οι συνεργάτες του στα ερείπια της Ακαδημίας Πλάτωνος» [Στα αριστερά του Σουάμα Βέδα διακρίνεται ο Έλληνας νεοπαγανιστής Γ. Τσαγκρινός σε στάση «διαλογισμού». Στην «προηγουμένη του ζωή» θα μπορούσε κάλλιστα να είναι εθνικιστής Ινδός, αδιαφορώντας για όσα ισχυρίζεται σήμερα στο χώρο της νεότερης Ελλάδας. Το αυτό στο μέλλον στην «επόμενη ενσάρκωση» του θα μπορεί να είναι Ορθόδοξη Μοναχή, πάντοτε σύμφωνα με τα παγανιστικά δόγματά του]. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 68, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού], σελ. 5)

Δεξιά: Μοναχή Ιακώβη, ηγουμένη Ιερού Ησυχαστηρίου Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου νομού Σερρών. (Πηγή: Ένθετο Περιοδικό Εικόνες, τεύχος 152, Έθνος της Κυριακής, 23 Ιανουαρίου 2005, άρθρο Η Ελλάδα είναι γυναίκα, της Νατάσας Γιαννούση, σελίδα 50)