Οι εντολές είναι η θεραπεία των παθών. Π.χ. Στο πάθος του μίσους να βάλεις την αγάπη. Στο πάθος της υπερηφανείας να βάλεις το έμπλαστρο της ταπεινοφροσύνης. Στο πάθος του θυμού, βάλε την πραότητα. Να επιθέτουμε τις αντίθετες αρετές.
Το σώμα και το αίμα του Χριστού νεκρώνει τους ένδον σκώληκες ελευθερωνόμαστε «ἄν πίωμεν ποῖον νεκρώσαι δυνάμενον τοὺς ἔνδον σκώληκας καὶ ὄφεις» (Χρυσόστομος). Όταν αγωνιζόμαστε εναντίον των παθών σταθερώς, ο Θεός τον αγώνα μας αυτό τον λογίζει ως στέφανο μαρτυρίου.
Πάθη έχουμε όλοι οι άνθρωποι και μάλιστα μεγάλα, αλλά πρέπει να μάθουμε να τα πολεμάμε μετά γενναιότητος και αποφασιστικής αντιστάσεως και να μην ολιγωρούμε και αμελούμε και δείχνουμε εγκληματική αδιαφορία σε αυτά. Μέσα στην Εκκλησία μας πήραμε όπλα για να πολεμούμε κι όχι για να τεμπελιάζουμε. Πολύ περισσότερο, εάν με επίγνωση καλλιεργούμε τα πάθη και τις αμαρτίες, δε θα βρούμε σωτηρία από το Θεό. Ο Θεός δε μετράει τα πάθη μας, όσο υπολογίζει την αγωνιστική μας διάθεση. Δεν είναι ένας δικαστής, αλλ’ είναι πατέρας και μάλιστα πατέρας φιλόστοργος. Δεν δίνουμε τη συγκατάθεση μας στα πάθη, αλλά τα πολεμάμε και ζητάμε τη βοήθεια του θεού. Μόνοι μας δεν μπορούμε να νικήσουμε τα πάθη μας, αλλά με τη βοήθεια του θεού μπορούμε να τα βάλουμε υπό έλεγχο κι αν θέλει Εκείνος μπορούμε και να τα νικήσουμε και έτσι να απαλλαγούμε από το βόρβορο των παθών πού είναι η μάστιγα της ψυχής μας. Μεγάλη βοήθεια να παίρνουμε από τους αγώνες των αγίων πού ενώ τους πολεμούσαν τα πάθη, αυτοί ήλπιζαν στο έλεγχο του Θεού και έτσι στο τέλος βγήκαν νικητές. Αυτό τον τρόπο της ζωής των αγίων ας ακολουθήσουμε κι εμείς, ώστε να βγούμε στο τέλος της διαδρομής της ζωής μας νικητές. Αμήν.
Ο Εδεσ. Ιω.
Πηγή: Φωνή Κυρίου, Αποστολική Διακονία της Ελλάδας, 11/12/2005, αριθμ. φυλ. 50 (2741)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου