ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ & ΞΕΝΑ

θεος δωδεκαθεων στην ...αληθινη μορφη του!!!!

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ & ΞΕΝΑ

Θα προστεθεί εδώ μια ενότητα, από την σελίδα Υπεράσπιση Γενικά, η οποία έχει να κάνει με τον εθνικιστικό παραλογισμό επί της μεταφυσικής ή όχι υπάρξεως των δαιμόνων.

Δίχως να δημιουργηθούν εντυπώσεις αλλά ούτε και να πανικοβάλλεται κανείς θα πρέπει να αναφερθεί πως στην Εθνική επιχειρηματολογία όλα τα κακά τα έφεραν οι Χριστιανοί με τον Χριστό. Θα πρέπει να θυμηθούν όμως ότι η θρησκεία του Χριστιανισμού δεν φέρνει μόνο τον Χριστό μαζί της αλλά φέρνει και τον Διάβολο. Δεν θα γίνει ανάλυση του τι εστί Διάβολος (μη Ων) διότι δεν είναι αυτό το θέμα αυτή την στιγμή. Απλώς θα εκφερθούν μερικές ερωτήσεις και σκέψεις προς τους Εθνικούς και προς τους Χριστιανούς εν γένει:

1. Αυτοί (Εθνικοί) και εμείς (Χριστιανοί) πιστεύουμε εις το Θεό ο καθένας με διαφορετικό δόγμα. Και αρκετοί αρχαίοι φιλόσοφοι υποστηρίζουν την ύπαρξη του Θεού και μάλιστα ενός που είναι εξιδανικευμένος (αγαθός….κ.λ.π.). Αν λοιπόν υπάρχει Θεός τότε:

2. Υπάρχει ή δεν υπάρχει αντίθεος δύναμη εις το σύμπαν; ή οι Εθνικοί είναι εντελώς υπέρ της Ομηρικής άποψης της μη ύπαρξης κακού - καλού εις τον κόσμο; πράγμα αντιφατικό διότι οι θεοί του Ολύμπου είναι εξιδανικευμένοι άνθρωποι και δηλαδή είναι αγαθοί αλλά και διαβάλουν αρκετές φορές. Πάντως ο μη διαχωρισμός καλού - κακού δεν συμφωνεί με κάποιους από τους αρχαίους φιλόσοφους, που τα του Θεού τα είδαν όλα αγαθά και τέλεια και τα μη τέλεια ανήκοντα εις το μη Ον. Η αντιμετώπιση του φαινόμενου «κακό» από την Ολύμπια σημερινή πίστη πέφτει και σε αντιφάσεις διότι από την μια πλευρά για τον «Όμηρική» θρησκεία κακό δεν υπάρχει και συνεπώς δεν μπορεί να στιγματιστεί, αλλά από την άλλη στα Εθνικά περιοδικά εξυψώνονται προσωπικότητες σαν τον Τυανέα που εκτελεί διώξεις «δαιμονίων». Τι είναι λοιπόν αυτά τα δαιμόνια; μήπως είναι ανάλογα με το «δαιμόνιο» του Σωκράτη; Κι αν δεν είναι τότε τι δαιμόνια εκβάλει ο Τυανέας; καλά ή κακά; ή δεν υπάρχουν καλά και κακά δαιμόνια; Και αν εκβάλει κακά, διότι αν ήταν καλά δεν θα είχε λόγο να τα εκβάλει, τότε γιατί ορισμένοι Εθνικοί δεν δέχονται την άποψη ότι το κακό υπάρχει ως μορφή πνευματικής δύναμης; και εφόσον είναι κακά μήπως είναι και αντίθετα προς τον Θεό ή έστω και τους θεούς των Εθνικών; Και εφόσον δεν είναι θεοί, εφόσον μη αγαθά, τι είναι τα δαιμόνια;
3. Αν λοιπόν υπάρχει αντίθεος (κακή) δύναμη εις το σύμπαν προς τι είναι αντίθετος; τι είναι τελικά αυτή η αντίθεος δύναμη;
4. Αν υπάρχει τελικά η αντίθεος δύναμη εις το σύμπαν μπορεί να ενταχθεί εις το λογοπαίγνιο της Εθνικής επιχειρηματολογίας Έλληνας - ανθέλληνας; Δηλαδή αν υπάρχει διαβολιάς δύναμη και δηλαδή αντίθεος έστω και σε πολλαπλή μορφή και όχι συμπυκνωμένη εις μια αντιθεότητα, τότε εις ποια εθνότητα μπορεί να ενταχθεί και της οποίας να αποκτήσει την εθνικότητα; (βλέπε κατηγορίες Χριστός = Εβραίος συνεπώς Δαιμόνια = τι; Εβραϊκά; Ελληνικά; Γερμανικά; κ.ο.κ. ). Αφού η αρχαία θρησκεία είναι ελληνική τότε ο Εθνικός Έλληνας Απολλώνιος Τυανέας τι δαιμόνια εκβάλει; Μη Ελληνικά ή Ελληνικά; Εβραϊκά ή μη Εβραϊκά; Τελικά υπάρχουν ή δεν υπάρχουν τα δαιμόνια; Και αν υπάρχουν σε ποια εθνότητα μπορούν να περιχαρακωθούν; (βλέπε «ΠΑΤΡΩΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ»).

Ο  ΣΕΙΡΙΟΣ.

Α) Ας υποθέσουμε ότι ο Τυανέας εκβάλλει δαιμόνια «Ελληνικά». Συνεπώς η αρχαία θρησκεία περιέχει και κακά δαιμόνια - θεότητες Ελληνικές. (είπαμε αν δεν είναι κακά τότε γιατί να τα εκβάλει και δεν τα αφήνει εκεί που είναι;). Συνεπώς το κακό και το καλό υπάρχει και στον Ελληνικό κόσμο και η μη κακία των πνευματικών οντοτήτων κατά νεοΕθνικούς «πάει περίπατο».
Β) Αν ο Τυανέας εκβάλει όχι Ελληνικά κακά δαιμόνια αλλά Ιουδαϊκά κακά δαιμόνια (αν δεν είναι κακά είπαμε γιατί να τα εκβάλλει και δεν τα αφήνει εκεί που είναι;) τότε δεν μένει από το να υποθέσουμε ότι τα δαιμόνια των Ιουδαίων υπάρχουν, δηλαδή ο Σατανάς (Ιουδαϊκή εφεύρεση κατά νεοΕθνικούς) υπάρχει. Αλλά αν υπάρχει το μαύρο υπάρχει και το άσπρο (είδε Έλληνες φιλοσόφους). Συνεπώς και ο Χριστός υπάρχει είτε τον δει κανείς ως Ιουδαίο είτε ως μη Ιουδαίο.
Γ) Αλλά αν υποθέσουμε ότι τα δαιμόνια που εκβάλει ο Τυανέας είναι κακά χωρίς εθνική ταυτότητα {το ορθότερον} (αν δεν είναι κακά είπαμε γιατί να τα εκβάλλει και δεν τα αφήνει εκεί που είναι;) τότε θα πρέπει να υποθέσουμε ότι και το καλό υπάρχει. Διότι το κακό πώς μπορεί να εκβληθεί αν όχι με το καλό; Συνεπώς οι θεωρίες των νεοΕθνικών περί μη ύπαρξης κακού εκπίπτουν όχι μόνο από τις αρχαίες θρησκευτικές συνήθειες αλλά και από την ίδια την λογική.
Δ) Αν τελικά οι νεοΕθνικοί δεν δέχονται τα κακά (Ελληνικά ή όχι δεν έχει σημασία) δαιμόνια, ώστε να απορρίψουν και την ύπαρξη του Θεού, ας αφήσουν λοιπόν και τον Απολλώνιο τον Τυανέα καις ας μην τον μοστράρουν στα έντυπά τους ως δήθεν Ιησού Χριστό.
Ε) Αλλά ακόμη και αν απορρίψουμε τον Τυανέα τον Απολλώνιο, πώς θα φαίνονταν η ιδέα στους νέο-Εθνικόύς να αποβληθούν: Θαλής, Δημόκριτος, Σωκράτης, Πλάτων, Πλωτίνος, Πρόκλος, Ιάμβλιχος κ.λ.π.;
6. Εν τέλει η εν γένει επιχειρηματολογία Χριστιανός = ανθέλληνας μπορεί να εφαρμοσθεί εις τους 20.000.000 γνωστούς Σατανολάτρες ανά την υφήλιο, και εις τους ακόμη περισσότερους άγνωστους, κατά τους οποίους η διαβολοποιός δύναμη είναι συμπυκνωμένη εις την μορφή ενός κατώτερου πνεύματος; Αυτοί οι σατανολάτρες είναι φιλέλληνες ή ανθέλληνες, Εβραίοι ή Ιουδαίοι ή Εσσαίοι ή Αφγανοί ή Αιγύπτιοι ή πραγματικοί Έλληνες; σε ποια εθνικότητα ανήκουν οι Σατανολάτρες εφόσον ο εθνικισμός είναι το κριτήριο της Θεοσοφίας και Θεολατρείας; εφαρμογή της λατρείας τους καθαιρεί τον Δία λόγω ανθελληνικότητας; λόγω μη επιστημονικότητας; λόγω μη ορθολογισμού; λόγω μη φιλοσοφικότητας; πόσοι Έλληνες άραγε είναι σατανολάτρες;
7. Αν όντως υπάρχει αντίθεος διαβολική δύναμη τότε ποια δύναμη είναι αντιδαιμονική δύναμη; Ποιος Θεός κινείται αντιδαιμονικά; διότι για να κινηθεί αντιδαιμονικά πρέπει να έχει αντιδαιμονική ηθική. Και ποιος θεός ή θεοί κινούνται αντιδαιμονικά; κατά τους Εθνικούς δαίμονας είναι ο Χριστός και οι Χριστιανοί; και αν ναι, πώς γίνεται να δαιμονοποιείται κάποιος από τους Εθνικούς, εφόσον η θρησκεία που περιγράφει ο Όμηρος και η οποία είναι από τις αρχαιότερες μορφές της Ελληνικής Εθνικής θρησκείας δεν δέχεται την διαφοροποίηση καλού - κακού; θεών - αντίθεων (φάση - αντίφαση). Αντιμετώπιση του ζητήματος της υπάρξεως του κακού με την λογική - μη λογική, «δεν το σκέφτομαι άρα δεν υπάρχει» της Ομηρικής αλλά και σε ορισμένες φορές της σημερινής εποχής, δεν δύναται να δώσει εξήγηση εις το φαινόμενο του «κακού» ή αντίθεου διότι κατ’ την ιδίαν λογική ο μη σκεπτόμενος ένα πλανήτη Χ τρισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τον πλανήτη γη μη γνωρίζοντας την ύπαρξή του, δεν αποκλείει σε καμιά απολύτως περίπτωση τον πλανήτη εκείνον από το χώρο της φυσικής και οντολογικής υπάρξεως.

ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΑΙΜΟΝΙΟ

Κατά Ιωάννη Κεφ. Η΄  «48 ἀπεκρίθησαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶπον αὐτῷ· Οὐ καλῶς λέγομεν ἡμεῖς ὅτι Σαμαρείτης εἶ σὺ καὶ δαιμόνιον ἔχεις; 49 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· Ἐγὼ δαιμόνιον οὐκ ἔχω, ἀλλὰ τιμῶ τὸν πατέρα μου, καὶ ὑμεῖς ἀτιμάζετέ με.»

Μπορεί αλήθεια, ο ίδιος ο Θεός να έχει δαιμόνιο;