ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΘΕΩΝ

ΦΟΒΟΣ & ΤΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΘΕΩΝ

Οι παγανιστές διδάσκουν πως οι αρχαίοι θεοί είναι γλυκείς και ωραίοι εν αντιθέσει με τον Θεό της Βίβλου και Χριστό που είναι «μπαμπούλας»

ΔΗΜΗΤΡΑ

Εἰς Δημήτραν

«Αἱ μὲν ᾶννύχιαι κυδρὴν θεὸν ἱλάσκοντο /  δείματι παλλόμεναι· ἅμα δ’ ἠοῑ φαινομένηφιν / εὐρυβίῃ Κελεῷ νημερτέα μυθήσαντο, / ὡς ἐπέτελλε θεὰ καλλιστέφανος Δημήτηρ». [Εξευμένιζαν τη θεά ολονυχτίς εκείνες / τρέμοντας απ’ το φόβο τους· η αυγή όταν ήρθε / στο δυνατό τον Κελεό είπαν για την αλήθεια, / όπως πρόσταζε η Δήμητρα με τ’ όμορφο στεφάνι.] (1)

Σημειώσεις

1. Ομηρικός Ύμνος στη Δήμητρα στιχ. 292-295,  Ομηρικοί Ύμνοι - Βατραχομυομαχία, τόμος Α΄, Ειδική Έκδοση, προσφορά για την εκπαίδευση, της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ & των εκδόσεων Ζήτρος, σσ.58-59

 

ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ

Εἰς Απόλλωνα

«Μνήσομαι οὐδὲ λάθωμαι Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο, / ὅν τε θεοὶ κατὰ δῶμα Διὸς τρομέουσιν ἰόντα·» [Το μακρορίχτη Απόλλωνα δε θα ξεχνώ, θα ψάλλω, / που τρέμουν μπρος του οι θεοί, στο Δία σαν πηγαίνει·] (1)

«Αἱ δὲ μάλ’ ἐτρόμεον καὶ ἐδείδισαν, οὐδέ τις ἔτλη / Φοῖβον δέξασθαι καὶ πιοτέρη περ ἐοῦσα / πρίν γ’ ὅτε δή ῥ’ ἐπὶ Δήλου ἐβήσετο πότνια Λητώ» [Έτρεμαν και φοβούνταν, τόπος κανείς δεν τόλμησε να τον δεχτεί τον Φοίβο, / κι ας ήταν εύφορος, ώσπου πήγε η Λητώ στη Δήλο], * «Ὥς φάτο·  χαῖρε δὲ Λῆλος, ἀμειβομένη δὲ προσηύδα: / «Λητοῑ κυδίστη, θύγατερ μεγάλου Κοίοιοι, / ἀσπασίη κεν ἐγώ γε γονὴν ἑκάτοιο ἄνακτος / δεξαίμην· αἰνῶς γὰρ ἐτήτυμόν εἰμι δυσηχὴς / ἀνδράσιν, ὧδε δέ κεν περιτιμήεσσα γενοίμιν. / Ἀλλὰ τόδε τρομέω, Λητοῖ, ἔπος, ούδέ σε κεύσω· / λίην γάρ τινά φασιν ἀτάσθαλον Ἄπόλλωνα / ἔσσεσθαι, μέγα δὲ πρυτανευσέμεν ἀθανάτοισι / καὶ θνητοῑσι βροτοῑσι ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν. / Τῷ ῥ’ αἰνῶς δείδοικα κατὰ ρένα καὶ κατὰ θυμὸν / μή, ὁπότ’ ἄν τὸ πρῶτον ἴδῃ φός ἠελίοιο, νῆσον ἀτιμῆσας, ἐπεῖ ἦ κραναήπεδος εἰμι / ποσσὶ καταστρέψας ὤσῃ ἁλός ἐν πελάγεσσιν. / Ἔνθ’ ἐμέ μὲν μέγα κῦμα κατὰ κρατὸς ἅλις αἰεὶ / κλύσσει, ὁ δ’ ἄλλην γαῖαν ἀφίξεται, ἥν κεν ἅδῃ οἱ / τεύξασθαι νηόν τε καὶ ἄλσεα δενδρήεντα· πουλύποδες δ’ ἐν ἐμοὶ θαλάμας φῶκαί τε μέλαιναι / οἰκία ποιήσονται ἀκηδέα χήτεϊ λαῶν·...»» [Έτσι μίλησε· η Δήλος χαιρόταν κι απαντούσε: / «Λητώ, κόρη δοξασμένη του Κοίου του μεγάλου, / χαρά μου να γίνω τόπος του μακρορίχτη αφέντη· / διότι, αλήθεια, είμαι κακόφημη στους άντρες, /ενώ έτσι θ’ αποκτήσω τιμή ανάμεσά τους. / Όμως τρέμω το λόγο αυτό, Λητώ, δε θα στον κρύψω. / Λεν ότι ο Απόλλωνας πολύ άτσαλος θα ’ ναι / και θα ’ χει δύναμη πολλή στους αθανάτους μέσα /και στους θνητούς που κατοικούν στη γη τη ζωοδότρα. / Γι’ αυτό έχω φόβο πολύ στη σκέψη, στην ψυχή μου, / μήπως, μόλις πρωτοϊδεί αυτός το φως του ήλιου (2), /περιφρονήσει το νησί, γιατί είμαι βραχιασμένη, / χτυπώντας με τα πόδια του με ρίξει στα πελάγη. / Εκεί θα σκεπάζει κύμα πολύ την κεφαλή μου / κι αυτός θα πάει σ’ άλλη γη, όπου σ’ αυτόν αρέσει, / στο κορμί μου τα χταπόδια και οι μαυριδερές φώκιες, / καθώς θα λείπουν άνθρωποι, θα χτίσουν τις φωλιές τους.» ] (3)

[Σχόλια στον Ύμνο]

στ. 1 μακρορίχτη απόδοση του πρωτότυπου ἕκατος (από το επίρρ. ἑκάς = μακριά, πβ. ἑκηβόλος = αυτός που βάλλει από μακριά, αποκλειστική σχεδόν προσωνυμία του θεού Απόλλωνα). Το κύριο όνομα του θεού το ετυμολογούσαν στην αρχαιότητα από την πρόθεση-επίρρημα ἀπό = μακριά και το ρ. ὄλλυμι = καταστρέφω, δηλ. ήταν ο θεός που έφερνε την καταστροφή από μακρινή απόσταση. (4)

[Ανάλυση του Ύμνου]

*Στα προκαταρκτικά του γενέθλιου γεγονότος ο ποιητής λειτουργεί στο πλαίσιο του διαμορφωμένου μύθου, χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να εξηγήσει την αιτία του  φόβου των ελληνικών περιοχών να γίνουν μαιευτικός χώρος του θεού (στ. 47-48) -είναι γνωστό ότι ο φόβος αυτός προερχόταν από την αντίδραση της Ήρας που όχι μόνο σ’ αυτήν την περίπτωση εκδηλώνει απροκάλυπτη αντίδραση στη τεξκνοποιητική δραστηριότητα του Δία χωρίς τη δική της συμμετοχή. (5)

Σημειώσεις

1. Ομηρικός Ύμνος εις τον Απόλλωνα, στιχ.1-2, Ομηρικοί Ύμνοι - Βατραχομυομαχία, τόμος Α΄, Ειδική Έκδοση, προσφορά για την εκπαίδευση, της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ & των εκδόσεων Ζήτρος, σσ. 94-95

2. Ομηρικός Ύμνος εις τον Απόλλωνα, στιχ.61-78, Ομηρικοί Ύμνοι - Βατραχομυομαχία, τόμος Α΄, Ειδική Έκδοση, προσφορά για την εκπαίδευση, της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ & των εκδόσεων Ζήτρος, σσ.98-101

3. Στη μυθική αυτή θεολογία, η γέννηση του ηλιακού θεού Απόλλων γίνεται κάτω από το φως του ήδη υπαρκτού ηλίου.

4. Ομηρικοί Ύμνοι - Βατραχομυομαχία, τόμος Α΄, Ειδική Έκδοση, προσφορά για την εκπαίδευση, της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ & των εκδόσεων Ζήτρος, Σχόλια στον ύμνο, Θεόδωρος Γ. Μαυρόπουλος, σελ. 138

5. Ομηρικοί Ύμνοι - Βατραχομυομαχία, τόμος Α΄, Ειδική Έκδοση, προσφορά για την εκπαίδευση, της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ & των εκδόσεων Ζήτρος, Ανάλυση του ύμνου, Θεόδωρος Γ. Μαυρόπουλος, σσ. 149-150