ΓΥΡΙΣΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΝΑΠΟΔΑ

ΠΕΛΑΣΓΟΙ ΚΑΙ ΝΕΟΕΘΝΙΚΟΙΑΛΦΑΒΗΤΟ ΠΕΛΑΣΓΙΚΗΣ (ΓΡΑΜΜΙΚΗΣ) ΓΡΑΦΗΣ Β’

Κάποιοι «επιστήμονες» - «ιερείς» μιας παλιάς θρησκείας γυρίζουν την ιστορία ανάποδα… άξιο προσοχής είναι ότι οι αρχαίοι θεοί είναι θεοί των πελασγών οι οποίοι στην αρχή ήταν τερατόμορφοι. Όταν δε υιοθετήθηκαν από τους Έλληνες μετατράπηκαν από τους τελευταίους σε ανθρωπόμορφους. Το σίγουρο είναι ότι οι Έλληνες εξευγένισαν επιφανειακά όπου μπόρεσαν αυτές τις θεότητες, με το κάλλος της τέχνης τους όσο και με την πνευματική τους ανωτερότητα.

Πελασγοί - Έλληνες, η Εθνολογική και  Γλωσσική ταυτοσημεία (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 29, Σ. ΔΩΡΙΚΟΣ - Κ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗΣ, σελίδα 84)

Ελληνοπελασγική, η πρόγονος και μόνη ομογλωσσία (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 29, Σ. ΔΩΡΙΚΟΣ - Κ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗΣ, σελίδα 85)

Στον Ηρόδοτο βεβαιώνεται ότι οι Ίωνες και οι Αιολείς, με κλάδο τους, τους Αχαιούς και τους Δωριείς, ήσαν Πελασγοί και η αναφορά αυτή και μόνη δείχνει την άμεση καταγωγή και ταυτότητα όλων των ιστορικών Ελληνικών φυλών από τους Πελασγούς, με τους οποίους βεβαίως συνδέονται και οι Αρκάδες, με τον Λυκάονα και τον υιό του Πελασγό. Η ταυτότητα αυτή εξηγεί και την σημασία που αποδίδει ο Ηρόδοτος στο γεγονός της μετάστασης των Πελασγών σε Έλληνες και την εκμάθηση της γλώσσας των τελευταίων με φυσικό και αβίαστο τρόπο: της συγκατοίκησης ομοφύλων που εξοικειώνονται με τα ελληνικά ιδιώματα ταχέως και ευχερώς. (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 29, άρθρο «Πελασγοί - Έλληνες, η εθνολογική και γλωσσική ταυτοσημεία»,  Σ. ΔΩΡΙΚΟΣ - Κ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗΣ, σελίδα 86)

Είναι γνωστές οι προσπάθειες νέο-Εθνικών, να συνταυτιστούν οι Πελασγοί με τους Έλληνες δια μέσω ή του έθνους ή της γλώσσας αλλά ποτέ όμως του Πολιτισμού, ώστε θρησκευτικά δρώμενα των Πελασγών να γίνουν αποδεκτά ως «Ελληνικά». Εντούτοις αν και σε αυτές τις προσπάθειες εντάσσεται κυρίως η απόδειξη της γλωσσικής συνέχειας ως στοιχεία συνταύτισης Πελασγών - Ελλήνων, εντούτοις ουδεμία τέτοια προσπάθεια γίνεται ή ουδέποτε αυτό το στοιχείο εκλαμβάνεται από τους νέο-Εθνικούς, ως προς την συνταύτιση Ρωμιών - Ελλήνων. Στην τελευταία περίπτωση χρησιμοποιείται κυρίως η θρησκεία ως στοιχεία διαφοροποιήσεως των. Έτσι

1. Οι Έλληνες και οι Ρωμιοί γιατί δεν είναι της ίδιας και της αυτής Εθνολογικής ταυτοσημείας;

2. Οι Έλληνες και οι Ρωμιοί γιατί δεν είναι της ίδιας και της αυτής ομογλωσσίας;

3. Οι Έλληνες και οι Ρωμιοί εν τέλει σε τι διαφέρουν πέραν της θρησκείας και του πολιτισμού περισσότερο από ότι οι Έλληνες με τους Πελασγούς;

Στο ίδιο Περιοδικό, στο ίδιο τεύχος αναφέρει:

«…τους Έλληνες, όχι τους ρωμιούς, όχι του Γραικούς ή τους Greeks, αλλά τους Έλληνες…» (Πηγή: Περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 29, άρθρο «Εκδοτικό Σημείωμα», Ευάγγελος Γ. Μπεξής, αρχαιολόγος - εκδότης, σελίδα 2)