8.500.000 αναγνώστες μελέτησαν το βιβλίο «Κώδικας Ντα Βίντσι», μέχρι το τέλος του 2004 και θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Αυτό το βιβλίο καταφέρονταν με «ιστορικά απόκρυφα» στοιχεία ενάντια στον Ιησού. Κάποιοι από αυτούς τους αναγνώστες το προσπέρασαν, κάποιοι το πίστεψαν, κάποιοι το «μετέδωσαν» σε τρίτους και κάποιοι «έπεσαν» από την πίστη. Έως πότε θα γίνονται οι άνθρωποι έρμαια της πλάνης; Η Ελλαδική Εκκλησία συμβούλεψε στο πλήρωμά της να μην πάει κανείς να παρακολουθήσει αυτό το κινηματογραφικό έργο. Απανταχού «καλλιτέχνες» και «ειδήμονες» εμφανιστήκαν στις τηλεοράσεις ζητώντας με «πείσμα» η εκκλησία να πάψει να δίδει τέτοιες «φασιστικές» συμβουλές. Ίσως οι απανταχού «καλλιτέχνες» και «ειδήμονες» ξεχνούν ορισμένα πράγματα και κρατούν και στα χέρια τους κακά ζύγια:
1) Ξεχνούν πως όταν πληρώνει κανείς και στην ουσία χρηματοδοτεί ένα τέτοιο έργο ή βιβλίο με τόσα μεγάλα ψέματα κατά του Ιησού Χριστού και δηλαδή του ίδιου του Θεού, έχει ευθύνες απέναντι στην θεότητα και ιδίως σε συνανθρώπους του. Ο Διάβολος στο παράδεισο έβαλε διαβολές στον Αδάμ και την Εύα κατά του Θεού και τους «έριξε». Την πλήρωσε όχι μόνο ο Αδάμ και η Εύα αλλά και όλοι οι επόμενοι. Κάθε ψέμα έχει συνέπειες και ο καθένας είναι υπεύθυνος, αρέσει δεν αρέσει. Όπως η πορνεία χρηματοδοτείται από τους πόρνους που έχουν ευθύνη και για την παιδική πορνεία σύμφωνα με το καπιταλιστικό αξίωμα «πληρώνεις - παράγω», ανάλογα και οι ψευτιές και οι διαβολές κατά του Χριστού ενέχουν απείρως περισσότερες ευθύνες βάση του ίδιου αξιώματος.
2) Οι «διανοούμενοι» και οι «καλλιτέχνες ειδήμονες» που υπερασπίστηκαν το φληνάφημα του Μπράουν απέναντι στις συμβουλές της Εκκλησίας, «έχουν και κακά ζύγια στο χέρι τους», διότι πολλές φορές τα έθνη προβαίνουν σε εμπάργκο ή σε μποϋκοτάζ προϊόντων κάθε φορά που ένα ξένο κράτος ή έθνος «προκαλεί». Βέβαια σε αυτές τις περιπτώσεις κανένας «διανοούμενος» ή «καλλιτέχνης ειδήμονας» δεν εμφανίζεται στον τηλεοπτικό φακό με τόση συχνότητα να κατηγορήσει την «εθνική» κυβέρνηση που πρότεινε εμπάργκο ή μποϋκοτάζ. Παράδειγμα τέτοιας «εθνικής» επέμβασης αποτελούν οι προσπάθειες των απανταχού Ελλήνων κατά του κινηματογραφικού έργου περί Μ. Αλεξάνδρου επειδή τον περίγραφε αυτό ως έχοντα «ομοφυλοφιλικές σχέσεις» με τον Ηφαιστίωνα. Σε εκείνη την περίπτωση οι «διανοούμενοι» και οι «καλλιτέχνες ειδήμονες» σίγησαν κάτω από την «εθνική υπερηφάνεια» τους στην Ελλάδα. Κανείς δεν εμφανίστηκε στην τηλεόραση να υπερασπιστεί την ελευθερία της «καλλιτεχνίας» και τον παραγωγό της «αμερικανικής» ταινίας.
Αν ήθελαν οι «διανοούμενοι» ή «καλλιτέχνες ειδήμονες» να εμφανίζονται στην τηλεόραση για τον Δίκαιο και την Αλήθεια θα έπρεπε να είχαν υπερασπιστεί τον φίλο μας τον Ιησού που σταυρώθηκε για αυτούς και για όλους τους ανθρώπους. Ο Χριστός είναι η Αλήθεια και η Δικαιοσύνη. Όταν όμως κάποιοι αντιπαλεύεσαι αυτές τις αξίες και υπερασπίζονται τις συκοφαντίες έναντί Του επειδή είναι «κακοτεχνικές» (πρβλ. Καλλιτεχνικές), τότε κάποιο πολύ μπερδεμένο κουβάρι γυρνά μέσα στο μυαλό τους.
είναι «σε όλα» αληθινές. Υπάρχει 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου