Η θρησκεία στην Ελλάδα είχε καταπέσει. Οι εκλεκτοί φιλόσοφοι, οι νέοι πυθαγόρειοι και οι νέοι πλατωνικοί έχουν αναλάβει να υποστηρίξουν την θρησκεία με την φιλοσοφία μετατρέποντάς την τελευταία σε θεολογία προσπαθώντας να ερμηνεύσουν τους μύθους σε σύμβολα υψηλών αξιών. Αλλά επειδή στηρίζονταν σε βιβλία, αυτή η αναζωογόνηση ήταν ξένη προς το λαό και γι‘ αυτό και υπάρχει μια στροφή προς ανατολάς για νέους θεούς και ιδέες με συνέπεια να μεγαλώσει η σύγχυση.
Ο πρώτος απόστολος στον Ελληνικό χώρο είναι ο Παύλος ο οποίος γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας, πόλη Ελληνικότατη της εποχής γι‘ αυτό και ο Παύλος γνώριζε τα Ελληνικά σαν μητρική του γλώσσα. Η πόλη της Χριστιανικής εξόρμησης γι’ αυτόν είναι η Αντιόχεια από όπου μετά θα περάσει στην Κύπρο. Μετά και κατά την 2η περιοδεία του περνά σε Ελληνικές και εξελληνισμένες πόλεις της Συρίας, Λυκαιονίας, Φρυγίας, Γαλατία, Μυσίας. Στην Τροία και ενώ ετοιμάζονταν να πάει στην Βιθυνία και στο Εύξεινο είδε ένα όραμα το οποίο τον καλούσε να περάσει στις Ευρωπαϊκές επαρχίες του Ελληνικού κόσμου. Έτσι πέρασε στην Νεάπολη (κοντά στην Καβάλα), στην Θεσσαλονίκη και στην Βέροια με τον Σύλλα, τον Τιμόθεο και τον Λουκά. Όπου και αν πήγε κυνηγιόταν με μανία από τους Ιουδαίους.
Το 50 μ.Χ. φτάνει στην Αθήνα όπου επισκέπτεται την Ιουδαϊκή συναγωγή για κατήχηση. Την συναγωγή επισκέπτονται και Έλληνες. Μετά διδάσκει στην αγορά με σωκρατικό τρόπο όπου και θα δει τον βωμό αφιερωμένο στον «άγνωστο Θεό». Για την Αθήνα θα πει ότι είναι πλήρης ειδώλων (αγάλματα θεοτήτων) και ότι οι Αθηναίοι είναι θεοσεβούμενοι «δεισιδαιμονεστέρους» πάρα πολύ αλλά ο Θεός που δίδαξε ο Παύλος «όστις ουκ εν χειροποιήτοις ναοίς κατοικεί, ουδέ υπό χειρών ανθρωπίνων θεραπεύεται, προσδεόμενος τινός». Οι στωικοί φιλόσοφοι και οι επικούρειοι τον χαρακτήρισαν «σπερμολόγο» και ότι κηρύσσει «ξένα δαιμόνια». Αυτή η κατηγορία τιμωρούνταν με θάνατο αλλά παρόλα αυτά ο Παύλος δεν κατηγορήθηκε γι’ ασέβεια (όπως ο Σωκράτης). Η ομιλία του στον Άρειο Πάγο απευθύνεται προς τους άνδρες Αθηναίους και όχι προς δικαστές. Επίσης δεν αποτελεί δικανικό λόγο και είναι παρόντες εκτός από δικαστές, φιλόσοφοι και απλοί πολίτες. Απόδειξη ότι δεν δικάστηκε αποτελεί η διακοπή του λόγου του από τους φιλοσόφους, ενώ σε περίπτωση δίκης αυτό δεν θα ήταν δυνατό. Η διακοπή συνοδεύτηκε από χλευασμό και της περιφρονητικής φράσεως «ακουσόμεθά σου περί τούτου και πάλιν». Αυτός ο λόγος του απόστολου Παύλου θα δημιουργήσει τους πρώτους Χριστιανικούς πυρήνες στην Αθήνα καθότι παρευρίσκονταν και κόσμος περίεργος «Αθηναίοι πάντες και οι επιδημούντες ξένοι εις ουδέν ηυκαίρουν ή λέγειν τι και ακούειν καινότερον». Από αυτούς σύμφωνα με ότι λέει το ευαγγέλιο (Πρ. Αποστ. Ιιζ’ 34 «Τινές δε άνδρες προσεκολλήθησαν εις αυτόν και επίστευσαν, μεταξύ των οποίων ήτο και Διόνυσος ο Αρεοπαγίτης, και γυνή τις ονόματι Δάμαρις, και άλλοι μετ’ αυτών» )
Το 51 μ.Χ. φτάνει στην Κόρινθο υπό ανθύπατου Γαλλίωνα, αδελφού του Σύλλα. Πρώτοι Χριστιανοί γίνονται ο Στεφανάς «η απαρχή της Αχαΐας» και οι εταίροι Φορτουνάτος και Αχαϊκός. Δημιουργούνται νέα επεισόδια με Ιουδαίους αν και ο Γαλλίωνας θα κρατήσει εχθρική στάση απέναντί τους . Φεύγει μετά από 18 μήνες και μετά την 3η περιοδεία του στην Ελλάδα η Κόρινθος θα είναι το επίκεντρο του Χριστιανισμού στην Ελλάδα για τους 3 μετά Χριστών αιώνες. Αυτό φαίνεται και από την Β’ επιστολή του Παύλου προς Κορίνθιους «τη Εκκλησία του Θεού τη ούση εν Κορίνθω συν τοις αγίοις πάσι τοις ούσιν εν όλη τη Αχαΐα». Ο Διονύσιος ο Κορίνθου θα στείλει επιστολές προς παροικίες Λακεδαίμονος, Αθηνών, Νικομήδειας, Γορτύνης της Κρήτης, Αμάστριδος του Πόντου, Κνωσού της Κρήτης, Ρώμης. Ο Διόνυσος μαρτύρησε στην Ρώμη το 183, όπως και ο προκάτοχός του. Τον διαδέχθηκε ο επίσκοπος Βακχύλιος.
Η διάδοση του Χριστιανισμού (Πηγή Φώτο: Le civilta, Vol. II Roma – Bisanzio – Gli Arabi, Vallardi Edizioni Periodiche, Milano 1963, σελ. 345)
Κατά την παράδοση κι άλλοι απόστολοι θα διδάξουν τον Χριστιανισμό στην Ελλάδα. Ο Ανδρέας θανατώθηκε μαρτυρικά το 66 μ.Χ. στην Πάτρα αφού δίδαξε πανταχόθεν και στο Βυζάντιο. Ο μαθητής του Τίτος θα διδάξει στην Κρήτη, ο Φίλιππος στην Αθήνα, όπου και θα του χτισθεί ναός ΒΔ του Θησείου, ενώ ο Λουκάς στην υπόλοιπη Ελλάδα. Τον ίδιο καιρό ο Ιωάννης θα εξοριστεί στην Πάτμο όπου και θα γράψει την Αποκάλυψη.
Αυτά τα χρόνια από ότι φαίνεται από επιγραφές και άλλες μαρτυρίες, οι Χριστιανικές παροικίες αυξήθηκαν στην Ελλάδα ιδίως σε Κόρινθο, Αθήνα, Μέγαρα, Σπάρτη, Πάτρα με δικούς τους επισκόπους. Στην Ήπειρο έχει πολύ μεγάλη διάδοση στην Νικόπολη, την Λάρισα επίσης στην Κρήτη και στα νησιά του ΑιγαίουΜήλο, Τήνο, Πάρο, Θήρα, Αστυπάλαια, Κάλυμνο, Τένεδο, Λέρο, Χίο και στην Μακεδονία στους Φιλίππους και στην Θεσσαλονίκη. Αν και η διάδοση του Χριστιανισμού στην Ελλάδα ήταν αργή λόγο του συντηρητικού πνεύματος αντιθέτως στην Μ. Ασία και στην Προποντίδα είχε ευρύτατη διάδοση.
Μεγάλο ρόλο στην διάδοση του Χριστιανισμού αποτελεί η Ελληνική γλώσσα τέτοια ώστε και η πρώτη εκκλησία της Ρώμης να την χρησιμοποιεί. Επίσης το ενδιαφέρον των Ελλήνων είναι πολύ μεγάλο καθώς ο Χριστιανισμός απάλυνε από τον πόνο του δυσβάστακτου Ρωμαϊκού ζυγού, όπως υπάρχει και στήριξη του Χριστιανισμού από Έλληνες φιλόσοφους, όπως η απολογία του Κοδράτου 125 μ.Χ., από τον αθηναίο φιλόσοφο Αριστείδη και από τον Αθηναγόρα με το «Περί Αναστάσεως» το οποίο θεωρείται το καλύτερο από αυτά που γράφηκαν. Οι απολογητές είναι και οι πρώτοι Χριστιανοί που συνδύασαν τον Χριστιανισμό και τον Ελληνισμό. Στο πανεπιστήμιο των Αθηνών φοιτούσαν και Χριστιανοί όπως κι ο Πόντιος Γρηγόριος. Κατά το τέλος του α’ αιώνα αρχίζουν και οι πρώτοι διωγμοί.
Το σημαντικότερο γεγονός στην διάδοση του Χριστιανισμού στην Ελλάδα αποτέλεσε η έλευση στον ελλαδικό χώρο του μεγάλου Αλεξανδρινού ΘεολόγουΩριγένη (251) και ο οποίος μετέβη στην Αθήνα για την επίλυση εκκλησιαστικών ζητημάτων. Κατά την δεύτερη επίσκεψή του στην Αθήνα τελείωσε το υπόμνημά του προς τον προφήτη Ιεζεκιήλ και συνέταξε και 5 βιβλία στο «Άσμα των Ασμάτων». Την εκκλησία των Αθηνών την παραβάλει με εκείνη την αρχαία «Εκκλησία του Δήμου Αθηναίων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου