Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ

 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ

Αριστερά: Λεπτομέρεια από τον έργο του Ν. Ασπιώτη «Ο ουρανός» του ναού του Κύπριου Αγίου Σπυρίδωνος στην νήσο Κέρκυρα. (Πηγή: Arte Bizantina e Post-Bizantina a Corfu. Monumenti, Icone, Cimeli, Civilta.Corfu 1994, σελ. 159)

Δεξιά: Έλληνας στρατιώτης (Πηγή Φώτο: Ιστορικές Μονογραφίες, τεύχος 34, «Έλληνες σε ξένους στρατούς», Παντελής Καρύκας, σελ. 43)

Οι «στρατιώτες», αν και ως στρατιωτικός όρος εμφανίζονται κατά τον 6^ο αιώνα μ.Χ.,  ήσαν ελαφρύ ιππικό του 14 -15ου αιώνα που εμφανίστηκε στην Ελλάδα όπου πολέμησε παρέα με τους Ενετούς κατά των Τούρκων και μετά μεταλαμπάδεψε στην Ευρώπη  (μισθοφόροι έλληνες) πολεμώντας σε διάφορες  ευρωπαϊκές συρράξεις. Η φώτο με την σημαία ανήκει στους στρατιώτες του Πελλοπονήσιου  Κροκόδειλου Κλαδά και ήσαν Μανιάτες. Ο Ιππέας φέρει την γαλανόλευκη και κάτω από την σέλα του αναβάτη τον δικέφαλο των παλαιολόγων ο οποίος ήτο παρών και σε διάφορες σημαίες τους. Αυτοί οι στρατιώτες, σαν αυτόν την φωτογραφίας, εξεδίωξαν τους Τούρκους από την Πελοπόννησο (Πηγή: Ιστορικές Μονογραφίες, τεύχος 34, «Έλληνες σε ξένους στρατούς», Παντελής Καρύκας, σσ.  26 - 31)

Ο ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣ ΠΑΛΙΟΣ & ΝΕΟΣ ΝΟΘΕΥΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Ο παγανισμός υπήρξε ο μεγαλύτερος εχθρός και νοθευτής του «ελληνισμού» ως όρου φυλετικής κοινωνικής συνείδησης. Όχι η Ορθοδοξία, ως διατείνονται οι νεοπαγανιστές (1), οι οποίοι αντιφατικά διδάσκουν πολλές φορές ότι ο ελληνισμός είναι άλλοτε γονίδια και άλλοτε παγανιστική θρησκεία (2). Και αυτό δεν είναι δύσκολο να φανερωθεί, αρκεί να παρατηρήσει κανείς τους νεοπαγανιστές όταν διακηρύσσουν γενικόλογα πως ο χριστιανισμός κινήθηκε ενάντια στον ελληνισμό. Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Ο Χριστιανισμός κινήθηκε ενάντια εις την παγκόσμια ειδωλολατρία, η οποία αφού είχε επιτύχει ως όρος την σύνδεσή της με τον φυλετικό όρο Έλληνας, όπως αυτή φαίνεται μέσα στα Ευαγγέλια (3) αλλά και μέσα από τις γλωσσικές συνήθειες των Εβραίων (4), μόλις δέχθηκε την Αλήθεια του Θεού Χριστού στη νέα θρησκευτική συνείδηση των άλλοτε ανθρώπων της φυλής των Ελλήνων, αυτός ο όρος θεωρήθηκε «μίασμα». Δεν θεωρήθηκε μίασμα η φυλή, αλλά ειδικά η θρησκεία που όμως είχε λάβει το όνομα της φυλής (5), αυτή ήταν και η μεγαλύτερη «επιμιξία», όχι στα γονίδια αλλά στο πνεύμα. Αν η παλαιά θρησκεία δεν χρησιμοποιούσε καταχρηστικά το φυλετικό όρο «ελλην -ελληνική», ο όρος «Έλλην» εις το Βυζάντιο δεν θα είχε πάρει αυτή την αρνητική σημασία.

Απόδειξη πως ο συμπερασμός αυτός είναι αληθής, αποτελεί το γεγονός πως, μόλις το νέο κράτος αναζήτησε νέο όνομα κατόπιν της διάλυσης της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, αποδέχτηκε την σύνδεση του ξανά με τον φυλετικό όρο «Έλλην», εφόσον πλέον δεν είχε την αποκλειστικά θρησκευτική σημασία της ύστερης αρχαιότητας, αλλά παντού γύρω υπήρχαν χριστιανοί και μωαμεθανοί και όχι ειδωλολάτρες «Έλληνες», οι οποίοι αναζητούσαν την δημιουργία εθνικών κρατών ανατρέχοντας εις τους παλαιούς φυλετικούς τους όρους, προς ταύτιση της ιστορικής τους πορείας, την συσκότιση της οποίας είχε επιφέρει ο παγανισμός ως πλάνη, όχι ο Χριστιανισμός. Πλάνεψε θρησκευτικά, πλάνεψε και φυλετικά ο παγανισμός. Αν λοιπόν η ειδωλολατρία δεν είχε ταυτιστεί με τον φυλετικό όρο «ελληνισμός», η Ρωμανία (Βυζάντιο) ίσως να ονομάζονταν διαφορετικά άπαξ και δεν μεσολαβούσε ο Οθωμανικός ζυγός. Δεν μπορεί κανείς Έλληνας να κατηγορεί τον Θεό, επειδή μια κραυγαλέα θρησκευτική πλάνη,  την οποία οι ίδιοι οι πρόγονοί του απέρριψαν σωρηδόν, άρπαξε τον φυλετικό προσδιορισμό της κοινωνικής φυλής του.

Οι νεοπαγανιστές σήμερα, δεν αρκούνται εις την ταύτιση των πολιτών της Ελλάδας με τον φυλετικό κοινωνικό όρο. Προσπαθούν με μανία και πάλι να ταυτίσουν τον όρο Έλληνα με την αρχαία θρησκεία. Αυτό το παρατηρεί κανείς ξεκάθαρα σε δύο - άρθρα του περιοδικού Δαυλός, όπου ο Ελληνισμός ταυτίζεται με τηνδεισιδαιμονία και την ειδωλολατρία.

Σημειώσεις

1. Υπάρχει φυλετική συνέχεια στον ελληνισμό και ουδείς το αμφισβητεί. Στο επόμενο τεύχος του ’ Ελληνικού Πανθέου το αποδεικνύω με την μέθοδο της κρανιομετρίας. Κινδυνεύουμε από τις επιμειξίες που επιτρέπουν οι Χριστιανοί. Η Ορθοδοξία φταίει για τη νόθευση της φυλής. Ευλογεί τους γάμους με Βουλγάρες και Αλβανούς. Σε λίγο θα χάσουμε τον νομό Έβρου από τις επιμειξίες. Οι Βούλγαροι θα μας πάρουν την Αλεξανδρούπολη (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης, Ελευθεροτυπία, 7/2/1999)

2.   βλ. σημείωση 1 & «...τους πραγματικούς Έλληνες, δηλαδή τους εθνικούς,» (Πηγή: Πόσο Έλληνες είμαστε; Ομιλία του Βλ. Ρασσιά στο Συνέδριο «Η Αρχαιοελληνική Παράδοση Στην 3η Χιλιετία», Αθήναι, Αίθουσα Εκδηλώσεων Πολεμικού Μουσείου, 24. 1. 1999,  http://www.rassias.gr/9005.html, αποθηκεμένη εδώ)

3. Κατά Μάρκον, Κεφ. Ε΄ «25 ἀκούσασα γὰρ γυνὴ περὶ αὐτοῦ, ἧς εἶχε τὸ θυγάτριον αὐτῆς πνεῦμα ἀκάθαρτον, ἐλθοῦσα προσέπεσε πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ· 26 ἡ δὲ γυνὴ ἦν Ἑλληνίς, Συροφοινίκισσα τῷ γένει· καὶ ἠρώτα αὐτὸν ἵνα τὸ δαιμόνιον ἐκβάλῃ ἐκ τῆς θυγατρὸς αὐτῆς».

4. Κατά την αρχαιότητα οι μεν Έλληνες έλεγαν «πᾶς μῆ Ἒλλην βάρβαρος», οι δε Ιουδαίοι «πᾶς μὴ Ἰουδαῖος Ἓλλην», οι δε Χριστιανοί «πᾶς μὴ Χριστιανὸς θύραθεν», δηλαδή έξω από την θύρα (της μάνδρας του Χριστού) . Τα Ιουδαίος και Έλλην έπαυσαν να είναι Εθνικά, ήσαν πλέον θρησκευτικά. Ιουδαίος δεν λέγονταν μόνο ο Εβραίος αλλά και κάθε άνθρωπος πάσης φυλής και γλώσσης και υπηκοότητας που δέχονταν να περιτεμνηθή και να θρησκεύει κατά τον Μωσαϊκό νόμο. Και Έλλην δεν λέγονταν ο κάτοικος της Ελλάδας, αλλά κάθε ειδωλολάτρης κάθε φυλής και γλώσσας (!!!), εφόσον δεν ήταν Ιουδαίος. Όταν λοιπόν το «Έλλην» έλαβε την παγκόσμια και θρησκευτική σημασία, οι κάτοικοι της Ελλάδας έλαβαν τα άλλα ονόματα [δηλαδή Πελασγοί, Αχαιοί, Μακεδόνες κ.λ.π.]. (Πηγή: Σειρά «Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας», Μ. Αθανασίου, Έργα 1, Πατερικές Εκδόσεις «Γρηγόριος Παλαμάς», Θεσσαλονίκη 1973, σελ 152)

5 . Σήμερα λέγεται Έλλην ο κάτοικος της Ελλάδος, όμως στο Βυζάντιο και κατά την Τουρκοκρατία, Έλλην λέγεται ο πιστός της Ελληνικής Θρησκείας, και γι’ αυτό τα κατά της θρησκείας κείμενα των Πατέρων επιγράφονται «κατά Ελλήνων», και μ’ αυτό τον τρόπο χρησιμοποιούμε την λέξη» (Πηγή: 1 Περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τεύχος 95, άρθρο «Τι πιστεύει η Ελληνική μας Θρησκεία», Παναγιώτης Μαρίνης, σελίδα 26)