Ένα θέμα που σε συντομία θίγεται από τον Νταίνικεν είναι η χρονολόγηση με ραδιοάνθρακα. Τούτη η θεωρία δεν είναι σήμερα τόσο διαδεδομένη όπως παλιότερα. Η διακρίβωση χρονολογιών μ’ αυτή και άλλες παρόμοιες μεθόδους ήδη προκαλεί δυσπιστία. Όταν για πρώτη φορά ανακοινώθηκε το 1949 από τον Δρα Λίμπυ (Ubby), πίστεψαν πως αποτελούσε την οριστική λύση, αλλά αυτήν την πρώτη εμπιστοσύνη διαδέχτηκε μια επιφυλακτική στάση.
Η Μέθοδος με άνθρακα στη χρονολόγηση, μπορεί να αποδειχθεί σχετικά ακριβής για μια περίοδο ίση με τον χρόνο υποδιπλασιασμού του ραδιοάνθρακα, δηλ. πεντέμισυ χιλιάδες χρόνια, και τούτο γιατί υπάρχουν κείμενα που μπορούν να παραβληθούν ως προς τις ευρισκόμενες χρονολογίες γι’ αυτό το διάστημα. Πέρα απ’ αυτή τη χρονική περίοδο, η χρονολόγηση με ραδιοάνθρακα είναι συζητήσιμη γιατί απλούστατα δεν υπάρχουν συγκεκριμένα γεγονότα που να δίνουν χρονολογίες οι οποίες να μπορούν να ορισθούν με ακρίβεια.
Ανακύπτουν μεγάλα προβλήματα ακόμη και με χρονολογίες μέσα στον χρόνο υποδιπλασιασμού του ραδιοάνθρακα και τούτο όχι μόνο με μετρήσεις που έγιναν με αυτό το ισότοπο του άνθρακα αλλά και με άλλα συστήματα περιλαμβανομένων και των ραδιομετρικών μεθόδων. Ένα παράδειγμα είναι τα χιλιάδες χρόνια που αποδόθηκαν στους ηφαιστειακούς βράχους της Χαβάης ενώ είναι γνωστό πως είναι νεώτεροι των 200 χρόνων.
Εν τούτοις, μερικές απ’ αυτές τις χρονολογήσεις διάνοιξαν καινούργιες περιοχές για σημαντικές έρευνες. Οι χρονολογήσεις με τη μέθοδο του Άνθρακα 14 μπορούν να χρησιμοποιηθούν για υποθέσεις πετρελαίου και ακόμη για κοιτάσματα άνθρακα;
Με τις συνήθεις μεθόδους προσδιορισμού πρέπει και το πετρέλαιο και ο άνθρακας να είναι τόσο παλιά που η μέθοδος χρονολόγησης του Άνθρακα - 14 (που σύμφωνα με τους ειδικούς πρέπει να ληφθεί μονάχα έως 60.000 για να είναι παραδεκτή), να είναι εκτός συζήτησης. Εν τούτοις έχουν γίνει μέχρι τώρα τόσες πολλές χρονολογήσεις με βάση τον ραδιοάνθρακα, ώστε αυτές οι παραδοσιακά μεγάλες χρονολογήσεις να αρχίζουν να υφίστανται επικρίσεις. Σήμερα υποστηρίζεται σοβαρά ότι η γη δεν είναι τόσο παλαιά όσο οι «παραδοσιακοί» γεωλόγοι είχαν πιστεύσει. Αλλά αυτό το θέμα το αντιπαρερχόμαστε. Αυτό που σημειώνουμε είναι ότι ο Νταίνικεν αποδέχεται την παραπάνω μέθοδο, μόνο όταν του ταιριάζει. Στη Σελίδα 110 π.χ. αναφέρεται στο «παντοδύναμο ισότοπο C -14», και παραδέχεται τη χρονολόγηση με τη μέθοδο του άνθρακα σαν ακριβή, γιατί την χρησιμοποιεί για να κάμει σύγκριση με μια χρονολογία αναφορικά με την Αίγυπτο. Στη πραγματικότητα η σύγκρισή του αυτή μπορεί εύκολα να αποδειχθεί λαθεμένη, γιατί οι αριθμοί που παραθέτει και λέει πως συμφωνούν «αρκετά καλά» μ’ αυτά που δίδονται από αρχαίους αιγυπτίους ιερείς, πρέπει να είναι πάνω από 3.000 χρόνια περισσότερα από τα 10.400 που αναφέρει. Τα μαθηματικά ,του δηλ. μπορούν να αμφισβητηθούν. Αλλά αυτό που σημειώνουμε είναι ότι αποδέχεται τον Άνθρακα - 14 σαν μέθοδο χρονολόγησης εκεί που θέλει να «στερεώσει» την άποψή του.
Ας πάμε στη σελίδα 112 όπου πιο πολύ μπερδευόμαστε από τη αντιφατικές του δηλώσεις. Παραθέτουμε:
«Οι ήδη υπάρχουσες μέθοδοι χρονολόγησης συμπεριλαμβανομένης και της περίφημης μεθόδου του ισοτόπου του άνθρακος C -14 που τους κάνει όλους να είναι ικανοποιημένοι άφηναν μεγάλα κενά για χρονολογίες παλαιότερες από 45.600 χρόνια».
Σημειώσαμε πως δεν υπάρχουν μέθοδοι για μια απόλυτα σωστή χρονολόγηση πέρα από περίπου πεντέμισυ χιλιάδες χρόνια. Εν τούτοις διαβάζουμε ότι ο Νταίνικεν λέει πως αυτή η μέθοδος χρονολόγησης ικανοποιεί όλους. Τι να πιστέψουμε λοιπόν; Στην ίδια σελίδα λέει «Ακόμη και ανεγνωρισμένο επιστήμονες μου είπαν ότι θεωρούν τη μέθοδο C - 14 μάλλον αναξιόπιστη...» και «Αυτά τα συμπεράσματα θα πρέπει να γίνουν αποδεκτά με επιφυλάξεις...»
Aναφέραμε ότι κι εμείς έχουμε επιφυλάξεις για τη μέθοδο χρονολόγησης με τον άνθρακα - όπως και τόσοι επιστήμονες και σ’ αυτό συμφωνάμε με τον Νταίνικεν. Εν τούτοις, αποτελεί ικανοποιητική μέθοδο έρευνας όταν αποδέχεσαι τα συμπεράσματά της και την αξιοπιστία της μόνο όταν οι αριθμοί συμφωνούν με μια θεωρία σου, ενώ την απορρίπτεις σ’ άλλα σημεία ή την δέχεσαι με περιορισμούς; Είναι λογικό να λες ότι ικανοποιεί όλους, και μετά αμέσως στην ίδια παράγραφο ν’ αναφέρεις ότι «αναγνωρισμένοι επιστήμονες» του είπαν ότι την θεωρούν αναξιόπιστη; Αυτό είναι μονάχα ένα σημείο από τα πολλά που ο Νταίνικεν επιλέγει για να προωθήσει τα επιχειρήματά του, και μια μέθοδος είναι αποδεκτή ή μη, σύμφωνα με το αν ταιριάζει στην προκαθορισμένη θεωρία του. Η επιστημονική έρευνα και οι μέθοδοι έρευνας της σύγχρονης επιστήμης απαιτούν τα δεδομένα να εξετάζονται αμερόληπτα. Μια μέθοδος δεν μπορεί να συνιστάται η να χρησιμοποιείται σ’ ένα σημείο και κατόπιν ν’ απορρίπτεται αν συμβαίνει να μη ταιριάζει με μια προκατασκευασμένη υπόθεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου